Ρεαλιστικό το μήνυμα Obama για την ουκρανική κρίση

Του Κώστα Ράπτη

Η παρατήρηση του Barack Obama ότι «Η Ρωσία είναι μια περιφερειακή δύναμη που απειλεί κάποιους εκ των γειτόνων της – όχι από θέση δύναμης, αλλά από θέση αδυναμίας» ενδέχεται να πληγώνει το γόητρο των Ρώσων ιθυνόντων. Είναι όμως ακριβής και, κυρίως, διατυπώθηκε δημόσια στο πλαίσιο μιας κίνησης προς την εξομάλυνση της κριμαϊκής κρίσης.

Αν η μέγιστη ακτίνα εκδήλωσης των φιλοδοξιών της Μόσχας φθάνει μόλις μέχρι την ειδική περίπτωση της Συρίας και αν η προσάρτηση της Κριμαίας δεν είναι παρά σπασμωδική αντίδραση στην «απώλεια» της λοιπής Ουκρανίας, τότε, υπονοεί ο Obama, κάθε ρητορική περί νέου Ψυχρού Πολέμου ή ακόμη και Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου είναι άστοχη – και οι νεοσυντηρητικοί αμερικανικοί κύκλοι που έδειξαν προς στιγμήν να ορίζουν την ατζέντα στην Ουκρανία θα πρέπει να χαλιναγωγηθούν.
Στρατιωτική ανατροπή της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στην Κριμαία δεν είναι νοητή, ήταν το μήνυμα του Obama, και όποιος νομίζει ότι η Ουάσιγκτον δεν είναι δυνατόν να συμβιώνει με εξελίξεις που δεν εγκρίνει, «θα πρέπει να διαγράψει τη μισή μεταπολεμική ιστορία». Τούτο καθόλου δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν και νομιμοποιούν την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία. Απλώς, με τα λόγια του Obama, η Ουάσιγκτον δεν θεωρεί ότι η Ρωσία αποτελεί την μεγαλύτερη πρόκληση για την ασφάλειά της (όσο λ.χ. το ενδεχόμενο να διαρρεύσουν πυρηνικά υλικά σε χέρια τρομοκρατών, που ήταν και το αντικείμενο της Διάσκεψης της Χάγης για την Πυρηνική Ασφάλεια) και επιφυλάσσει οποιαδήποτε σκληρότερη απάντηση για το ενδεχόμενο μιας ρωσικής επέμβασης στην Ανατολική Ουκρανία. Διευκρίνισε δε ότι οι ΗΠΑ παραμένουν δεσμευμένες στις υποχρεώσεις τους έναντι των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ (στα οποία δεν ανήκει η Ουκρανία…) και παραδέχθηκε ότι οι κατά κλάδους οικονομικές κυρώσεις προς τη Ρωσία είναι όπλο αμφίστομο. Κατά τα λοιπά έδωσε μεγαλύτερη έμφαση στην διατήρηση ενός αρραγούς πολιτικού μετώπου της Δύσης έναντι της Μόσχας και στην προώθηση της σταθεροποίησης της ίδια της Ουκρανίας, μέσω της επικείμενης ένταξής της σε πρόγραμμα του ΔΝΤ.
Όπως άλλωστε εξήγησε ο αναπληρωτής Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Ben Rhodes σε διεξοδικό μπριφινγκ στο περιθώριο της Διάσκεψης της Χάγης, η Ρωσία, σε αντίθεση με τη Σοβιετική Ένωση του Ψυχρού Πολέμου, δεν είναι μια «ιδεολογική οντότητα» και δεν «ηγείται ενός συνασπισμού κρατών, όπως ήταν το Σύμφωνο της Βαρσοβίας». Αντίθετα, συνέχισε, εμφανίζεται απομονωμένη στην περίπτωση της Κριμαίας και πάντως δεν είναι σε θέση να θίξει τα αμερικανικά συμφέροντα λ.χ. στη Συρία ή το Ιράν, διότι στη μεν πρώτη περίπτωση Ουάσιγκτον και Μόσχα έχουν ούτως ή άλλως αποκλίνουσες θέσεις, στην δε δεύτερη δεν εξυπηρετεί την ίδια την Τεχεράνη το να διακινδυνεύσει την μόνιμη συμφωνία για το πυρηνικό της πρόγραμμα την οποία διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ και τις λοιπές μεγάλες δυνάμεις.
Το μήνυμα που στέλνουν τόσο ο Obama όσο και ο σύμβουλός του είναι ότι η Ουάσιγκτον δεν επιθυμεί πλέον κλιμάκωση των εντάσεων και έχει κατά νού μια συγκεκριμένη οδό απεμπλοκής, η οποία περνά από την έναρξη απευθείας διαλόγου Μόσχας-Κιέβου. Πολύ χαρακτηριστικά, στο περιθώριο της Διάσκεψης της Χάγης ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergey Lavrov για πρώτη φορά συναντήθηκε, με εντολή Putin όπως τόνισε, με τον Ουκρανό ομόλογό του, ενώ και η νέα συνομιλία του με τον John Kerry κύλησε σε θετικό κλίμα και επικεντρώθηκε στην ουκρανική συνταγματική αναθεώρηση.
Ακόμη ισχυρότερο μήνυμα, ωστόσο, ήταν η εξόντωση στο Rivne της Ουκρανίας του εκ των ηγετών του «Δεξιού Τομέα» Olexander Muzychko, γνωστότερου και ως Shasko Billy, σε ανταλλαγή πυρών (;) κατά την απόπειρα των ειδικών δυνάμεων των ουκρανικών αρχών να τον συλλάβουν. Όπως αποκαλύπτεται, ο Muzychko, ο οποίος διέπρεψε στην Πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου με το Καλάσνικοφ στο χέρι, αποτελούσε αντικείμενο έρευνας των αρχών εδώ και ένα μήνα, για «σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα». Επιπλέον, καταζητούνταν από τη Ρωσία για τη δράση του στο πλευρό των Τσετσένων ανταρτών, ενώ απειλούσε ανοιχτά και τον νέο υπουργό Εσωτερικών της Ουκρανίας, ο οποίος δεν ήταν της αρεσκείας του. Ο θάνατός του, σε αμφιλεγόμενες συνθήκες, δείχνει ότι οι κυβερνώντες στο Κίεβο αρχίζουν να μην ανέχονται τους ένοπλους ακροδεξιούς, οι οποίοι κυριαρχούν στους δρόμους – και η εξέλιξη αυτή, εάν ολοκληρωθεί, θα στερήσει τη Μόσχα από μία σοβαρή πηγή ανησυχιών και από ένα κεντρικό επιχείρημά της κατά της αναγνώρισης της νέας κατάστασης στην Ουκρανία.
Πηγή: capital.gr
inprecor
Αναρτήθηκε από ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ