Κυριακή πρωί στη Νεράντζα Κορινθίας κι ο ήλιος έχει βγει λαμπρός να μας παρηγορήσει. Η φύση, που δεν νογάει από κρίση οικονομική προσπαθεί πάλι να παίξει το παιχνίδι του έρωτα και της αναπαραγωγής ενάντια στις αυτοκτονίες και τις δυσοίωνες προβλέψεις των ειδικών και των χρηματιστηρίων. Η Ευρώπη, τόσο μέσα μας, αλλά και τόσο μακρινή, συνεχίζει τη δική της πορεία και προσποιείται, πως κάτι ασήμαντοι Ελληνες δεν ανήκουνε σε ΑΥΤΗΝ, παρά μονάχα για παρακατιανοί και νεροκουβαλητές σε γάμους αλλωνών.
Αν παρατηρήσεις καλά τη φύση γύρω σου, μέσα σου, βλέπεις πόσο περίεργα παιχνίδια , σου παίζει η ίδια η ζωή. Πιο εύκολα επιβιώνουν κι αναρριχώνται τα ζιζάνια, τ' αγριόχορτα, οι κισσοί και τα βλαβερά φυτά, παρά τα με κόπο καλλιεργημένα, τα ωφέλιμα, τα φαγώσιμα, τα εξαγώγιμα κι "ανταγωνιστικά".
Ετσι και στην πολιτική ζωή. Παντού κι από πάντα επιπλέανε οι άσχετοι, οι πονηροί, οι γλείφτες, οι λαιμόγιοι, οι οπορτουνιστές, οι λαϊκιστές, οι λαοπλάνοι οι ευχολογούντες και τελικά οι κλέφτες κι επικίνδυνοι και σπάνια οι τίμιοι, οι αγνοί, οι δουλευτάδες της ζωής, οι μπροστάρηδες στα δύσκολα, που μάταια επαναλαμβάνουν :πως ό,τι λάμπει δεν είναι πάντα "ο ήλιος"...
Στο χέρι μας, θα μου πείτε, είναι να ξεριζώσουμε τα σκάρτα ,που την ανάσα μας ρουφάνε, και να περιφρουρήσουμε τη φύτευση, την ανάπτυξη και την καρποφορία των απαραίτητων για την ύπαρξη του λαού και του τόπου μας .Μονάχα, που αυτό τυχαία ποτέ δεν γίνεται, μα πρόγραμμα, στρατηγική, τακτική και σκληρή δουλειά απαιτεί από τους πολλούς.
Αυτή η δουλειά, που ο λαός "μόχθο" την ονομάζει και οι "ιδεολόγοι" αγώνα καθημερινό, θαρρώ ακριβώς το ίδιο ζητούμενο έχει και απαιτεί σκληρή δουλειά από όλους συλλογική, αλληλέγγυα, ενωτική κι ελπιδοφόρα!
Αραγε, άμα είσαι ΑΝΕΡΓΟΣ, έχει διαφορά αν ζεις στην Αθήνα, στην Νεράντζα ή την Κρήτη; Ο γιος μου πάλι προτιμάει, σαν άνεργος ,που είναι ,δουλειά να ψάχνει... στην Κρήτη, για να έχει την κοπέλλα του παρέα. Αν συμφωνώ; Μα οι ενήλικες άνθρωποι, γι αυτό είναι ενήλικες, αποφασίζουν μόνοι τους. Κι αν καλός γονιός εσύ στάθηκες και στέκεσαι ,θαρρείς ακόμα, είναι για να βοηθάς τα παιδιά σου να σκέφτονται ώριμα και λογικά.
Για μένα όσο υπάρχει ανεργία του 27% ή του 30% στη χώρα αυτή η παρτίδα της επιβίωσης πάντα για τους πολλούς θα βγαίνει χαμένη.
Τα ζιζάνια, οι κισσοί και οι μη βρώσιμοι οι μαϊντανοί μας πνίγουνε από παντού και εμείς απλά σαν τελευταία συνταγματική ελευθερία ελεύθερα διαλέγουμε τον "ΤΟΠΟ ΑΝΕΡΓΙΑΣ".
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου