Και το γάλα της Μάνας μας!

                                                                      

 Αυτή η άρνησή μου να χωνέψω το γάλα δεν ξέρω από πού δημιουργήθηκε και ποτέ μου δεν το ανακάλυψα. Να έχω ανοχή στη λακτόζη ή φταίει η μάνα μου, που με θήλασε για μήνες δεκαοκτώ!
Η ανάμνηση του μητρικού θηλασμού θα πρέπει να έμεινε εγεγραμμένη στα εγκεφαλικά κύτταρα, γιατί και μέχρι τα πέντε μου χρόνια πάνω σε μια φέτα ψωμί ζητούσα να μου "βάλουν" μητρικό γάλα...
Να 'ναι η ανάγκη η οικονομική, που μας ωθεί να πίνουμε πιότερο γάλα ή η υποχρέωση της συντήρησης της υγείας και της ζωής μας; Εσείς τι λέτε;
Η ιστορία με το γάλα, τα φαρμακεία, τα ταξί, τους μισθούς, που σε λίγο θα γίνουν ανάμνηση γάλατος μητρικού, η ανακεφαλαίωση των τραπεζών και η εύκολη πώληση των μετοχών τους σε τιμή κάτω από την ονομαστική για να περάσουν απρόσκοπτα στα χέρια των ιδιωτών σε τιμή "ευκαιρίας χρηματιστηριακής", βλέπε φούσκας προ τα κάτω, και η περίφημη διανομή ολίγων ευρώ υπό μορφή αντίδωρου έκαναν τον κύκλο τους με ψήφους 152 (ή μήπως 151;).
Αν το μίσος ταξίδευε νοητά, το δικό μου θα ήθελα να γίνει βέλη φαρμακερά και να βρει ολομέτωπα όλους αυτούς, που μας οδήγησαν δόλια, απερίσκεπτα και χωρίς ορίζοντα διαφυγής, στην εξαθλίωση, τη θλίψη, την οικονομική πτώχευση και κύρια στην καθημερινή κοροϊδία και χλευασμό.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Το εμπεδώσαμε. Εχετε το μπαγιόκο, τη δικοματτική σας πλειοψηφία (Κουβέλη ακούς;) και θέλετε να μας ξεζουμίσετε εντελώς για να σωθείτε ξανά εσείς και ποτέ εμείς.
Αφού έτσι κι αλλιώς το κάνετε με χίλιους παράλληλους τρόπους, ξεδιάντροπα, δόλια, καταχρηστικά και συνεχόμενα, με μεσοπρόθεσμα, βραχυπρόθεσμα και σύντομα μακροπρόθεσμες επιμηκύνσεις δανείων, χρεών κι εκποιήσεις σε ό,τι κάποτε ήταν δημόσιο, ,που πάει να πει ιδιοκτησία του ελληνικού λαού, γιατί άραγε συνεχίζεται να μας ζαλίζετε ότι δουλεύετε για το δικό μας καλό, του λαού και του έθνους;
ΣΩΠΑΣΤΕ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ. ΣΚΑΣΜΟΣ, όπως λέμε στις λαϊκές συνοικίες.
Εχω βαρεθεί να σας ακούω, να σας βλέπω, να σκέφτομαι ότι σας γέννησαν κι εσάς μαννάδες και σας τάισαν το πολύτιμο μητρικό τους γάλα.
Να εξαφανίζετε εμάς, τους πολλούς, τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους της δουλειάς και της πρώην προκοπής, μόνο και μόνο για να ξεράσουμε στα χέρια σας, στην τσέπη σας, στις τράπεζές σας, τις τελευταίες εναπομένουσες τρυφερές αναμνήσεις από το γάλα των μανάδων μας. ΑΡΚΕΤΑ!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ