Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

ΑΚΟΥ, ΦΙΛΙΠΠΕ...

                                  

Οι καιροί ουρλιάζουν,
οι καιροί βογκούν,
οι καιροί υποφέρουν,
θρηνούν συνεχώς
καινούριους νεκρούς.
Μα εγώ τραγούδι
ελπίδας γέννησα.
Το λένε: ΟΝΕΙΡΟ!

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΦΩΤΙΕΣ...
Οταν το Φεβρουάριο του 2008 ο Αλέξης Τσίπρας εκλέχθηκε πρόεδρος του μικρού κόμματος της αριστεράς ,του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, η κόρη κάποιων φίλων μου σχολίασε.
-Καλό παιδί ο πρόεδρός σας ο καινούριος. Τον γνωρίζω. Τον κάνουμε παρέα ο άντρας μου κι εγώ. Αλλά λίγο "φαντασιόπληκτος". Λογαριάζει πως στο μέλλον τη χώρα θα κυβερνήσει η αριστερά κι εκείνος θα γίνει πρωθυπουργός της χώρας!
Χθες το μεσημέρι της 26ης του Γενάρη του 2015 στις 4μ.μ. βλέποντας τον Αλέξη Τσίπρα στο επίσημο του Κράτους το βιβλίο υπογραφή να βάζει και να γίνεται πρωθυπουργός της χώρας με αριστερή κυβέρνηση, εγώ από χαρά έκλαψα, αλλά και το πικρόχολο σχόλιο ξαναθυμήθηκα και σκέφτηκα ,πώς για κάποιους τα όνειρα, οι στόχοι, οι ιδέες είναι απλή φαντασιοπληξία, ενώ για άλλους είναι ελπίδα, αγώνες συνεχείς και φωτιά, ,που καίει τα σωθικά.
Μιας φίλης μου, αγαπημένης, πάλι, η μητέρα, πάνω από ενενήντα χρονών, παλιά αντάρτισσα και με σώας τας φρένας, την παραμονή των εκλογών τα παιδιά και τα εγγόνια της φώναξε και το λόγο αυτό τους είπε:
-Σε λίγο καιρό εγώ θα έχω φύγει από εδώ και τη ζωή μου την έζησα όσο καλύτερα μπόρεσα .Αν για τον τόπο αυτό θέλετε καλό να κάνετε αύριο να πάτε όλοι ενωμένοι και ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσετε!
Κι έτσι κι έγινε , κύριε Κουτσούμπα μου, που δεμένος στο κατάρτι ,σαν νέος Οδυσσέας θαρρείς, πως το 36,34% των Ελλήνων, δεν είναι λαός εργατικός ή άνεργος, αλλά οι μαγικές Σειρήνες.
Ο Φίλιππος τέλος, τριάντα χρονών, πτυχιούχος κι άνεργος, αιφνίδια χτυπημένος από την επάρατη τη νόσο, που ύπουλα να τον νικήσει προσπαθεί, την Κυριακή το πρωί από τους δικούς του ζήτησε με το αναπηρικό του το καρότσι να τον μεταφέρουν στο εκλογικό το τμήμα για να ψηφίσει, τα λόγια ετούτα λέγοντας:
-ΣΥΡΙΖΑ θέλω να ψηφίσω και η νίκη της ελπίδας του ας είναι η τελευταία μου χαρά...
Ο άνθρωπος ,που στον ύπνο του έβλεπε "φωτιές" έχει του Αλέξη Τσίπρα το όνομα, το δικό σας, το δικό μου, αλλά σίγουρα λέγεται ΦΙΛΙΠΠΟΣ.
Αυτές οι φωτιές του ύπνου, Φίλιππε, που άσβηστες ακόμα παραμένουν είναι , που μας κρατάνε ζωντανούς.
Σ΄ευχαριστώ, Φίλιππε, που με το ανυπέρβλητό σου φρόνημα, ,μου το θύμησες ξανά και στο λόγο της τιμής και της συνείδησής μου δεν θα αφήσω κανένα πικρόχολο και μικρό να μου τις σβήσει.Καλή μας τύχη.
Σ΄αγαπώ κι ας μην σε έχω ποτέ μου συναντήσει.
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου