Άλματα Φαντάσματα

                                                                                     

Κάποτε, διηγόταν ο πατέρας μου, στα 1920, μικρό παιδί, είχε αρρωστήσει στο χωριό του, την Αυλώνα Μεσσηνίας. Μία εβδομάδα με τσάι και παξιμάδι στο κρεββάτι τον κρατούσανε. Μια μέρα, που όλοι στα χωράφια λείπανε, ανέβηκε στην κερέκλα, μετά στο σκαμνί κι έτσι έφτασε την καρδάρα με το γάλα της κατσίκας. Ηπιε -ήπιε μέχρι που κόντεψε να σκάσει... Υστερα έγινε μονομιάς καλά. Τελικά έλεγε συχνά, από την πείνα είχα αρρωστήσει!
Πολλές φορές θέλω να περιγράψω τα τραγελαφικά που γίνονται στο χρηματιστήριο.Κι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παντού. Που κάποιοι, χρόνια πολλά, "εξυπνότεροι" από τους συνηθισμένους ανθρώπους, όπως εμείς, καλλιεργούν χρήμα από το χρήμα ή καλύτερα κερδίζουν το χρήμα των απλοικών με φούσκες, φουσκώματα, παραφουσκωμένες χρηματιστηριακές αξίες, μετοχές, ομόλογα, παράγωγα, παιχνίδια και εφερεύσεις.
Αυτές τις ημέρες πάλι, παρακολουθώ στις οικονομικές μας εφημερίδες, το "πεθαμένο" ελληνικό χρηματιστήριο που ξαφνικά τσίμπησε άνοδο περίπου 3,5 %!
Γιατί άραγε μια ξένη εκτιμητική εταιρεία Αμερικής να θέλει να μας αναβαθμίσει, την ώρα που μαλώνει η κυβέρνησή μας με την Ευρώπη στα πόσα δισεκατομμύρια ευρώ ΑΚΟΜΑ θέλουνε κεφαλαιοποίησηοι τράπεζεςμας;( δηλαδή νέα δάνεια για τον ελληνικό λαό, λέω εγώ) Πόσα χρήματα άραγε να χρειάζονται ακόμα;Πέντε, πεντέμισυ ή είκοσι; Θα φανεί. Σε λίγο θα φανεί.
Δε λένε, λοιπόν, το δρόμο του χρήματος ακολούθησε, σαν θες να μάθεις την αλήθεια; Ποιος κερδίζει ή θα κερδίσει στο σύντομο διάστημα, ποιος μόνιμα χάνει (ΕΜΕΙΣ), ποιος πλέκει πάλι ένα καινούριο σάλι φανταχτερό να μας το δέσει στο λαιμό;
Εγώ πάλι δεν έχω παίξει ποτέ μου στο χρηματιστήριο. Λεφτά δεν έχω, αλλά κι όταν είχα ντουβάρια τα έφτιαξα για να καρτερούν τις κατασχέσεις...
Αραγε, πώς γίνονται άλματα χρηματιστηρίου σε μια χώρα με εργοστάσια κλειστά, καμία επένδυση παραγωγική ,που να δώσει εργασία στα άνεργα παιδιά μας , τα ίδια αυτά παιδιά ,που η στατιστική της Ευρώπης τα βρήκε ικανά και καλά κατηρτισμένα...
Υπάρχει κανένας λογικός άνθρωπος, καθημερινός, όπως η πλειοψηφία, που να πιστεύει πως κάποια φανς οικονομικά ,που ήλθαν μόνο για να παίξουν στο καντράν του ελληνικού χρηματιστηρίου, μπορούν να βοηθήσουν να σωθεί η οικονομία της πατρίδας μας. Εγώ πάλι ΟΧΙ.
Μα πάλι ειδική, εγώ δεν είμαι, και έχω πει συχνά πως τους ξερόλες απεγχθάνομαι. Μα προχθές το βράδι, αν θυμήθηκα τον τίμιο και φτωχό πατέρα μου, ήταν γιατί ναυτία ,έμετο και κρυάδες εκανα.
Μες το κρεββάτι μου κουκουλώθηκα και ακούστε νέο ΤΗΝ ΣΟΜΠΑ ΑΝΑΨΑ.Μόλις καλά το δωμάτιο ζεστάθηκε, έγινα αμέσως κι εγώ καλά.
Από τη σιχασιά και την παρακμή δεν αναγούλιαζα τούτη τη φορά.
ΑΠΛΑ ΕΙΧΑ ΚΡΥΩΣΕΙ.
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ