ΨΕΥΤΙΚΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

                                                                  

Δυο μέρες βρέχει... Στην ακτή Βασιλειάδη κοιτάζω το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας να δέχεται αλύπητα τη βροχή. Στο λιμάνι δύο πλοία εμπορικά έχουν κατεβάσει περί τους τέσσερεις χιλιάδες Σύριους και άλλους μετανάστες κι από ότι σχολιάζει ο ταξιτζής σε λίγο θα φτάσει κι άλλο με ακόμη δυο χιλιάδες..
Σε αυτό το υπουργείο δεν έχω ξαναέλθει ποτέ, θαρρώ κάπου αλλού θα 'ταν παλιά , αλλά μία εξυπηρέτηση πρέπει να κάνω κι έτσι στην άκρη της προκυμαίας με βροχή έχω φτάσει. Το κτίριο ,από μακριά μοιάζει με εκείνα, που διαλέγουν για ταινίες φαντασμάτων, παρά την ευγένεια των ένστολων στην είσοδο και στα γραφεία. Μεγάλοι κοινόχρηστοι χώροι και διάδρομοι, πρόσωπα, θαρρείς σε λάθος χώρο και λάθος ιστορία, μερικοί με κρεμασμένα καρτελάκια FRONTEX να μπαίνουν και να βγαίνουν στα ασανσέρ. Μου ' ρχεται να τους ρωτήσω για τους μετανάστες, μα έτσι κι αλλιώς αυτά , που ξέρω, θα μου ψελίσουνε, αν καταδεχθούν να μου αρθρώσουν καν απάντηση.
Βρέχει, βρέχει κι ένα χαρτί από άλλο γραφείο, στον Πειραιά, πρέπει να φέρω, ποιος είπε, πώς νικιέται το τέρας της γραφειοκρατίας με μνημόνια και ευγενικά λόγια, λάθος έκανε, γράψε: ΛΑΘΟΣ, ΛΑΘΟΣ, ΛΑΘΟΣ και δεν αλλάζει αυτό ,άμα μείνει η φύγει κακήν κακώς η κα Σαββαϊδου ,αλλά χρειάζεται γκρέμισμα και ξαναχτίσιμο και όραμα και υπομονή κι αλήθειες.
Και χρήμα φυσικά.ΧΡΗΜΑ,ΧΡΗΜΑ,ΧΡΗΜΑ. Που θα παράγουμε κάποτε εμείς και όχι τα δάνεια.Η μήπως όχι;
Τη δεύτερη φορά, που γυρνάω στο άχαρο κτίριο, στην είσοδο έχει πανώ και διαδήλωση για τον ΟΛΠ και ποιος ξέρει για τι άλλο.
-Γεια σας, χαιρετάω, τον κο Λεουτσάκο , πρώην βουλευτή του Σύριζα και τώρα μέλος ιδρυτικό της ΛΑΕ.
Με χαιρετάει ,μα δεν με αναγνωρίζει. Και χίλιες φορές οι πολιτικοί να σε έχουν δει σε θυμούνται μονάχα την παραμονή των εκλογών.Και όλων των κομμάτων φυσικά. Η μήπως όχι;
Οι κυρίες του γραφείου ,πάντως, στο τέλος συμπάθεια μου δείχνουν. Κρίμα, που δεν θα ξαναπάω, λένε, είμαι τόσο "εύχαρης" και γελαστή. ..
Σαν όλες τις κυρίες, μέσης ηλικίας, που χρόνια πάνε με χαμόγελο πλατύ στις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες, ακόμη κι αν θλιμμένος είναι ο λόγος, που εκεί της οδηγεί...
Ενα μικρό σκυλάκι ξαφνικά θυμάμαι, που ο Υπουργός της Εμπορικής της Ναυτιλίας πήγαινε κάποτε βόλτα στο Πεδίο του Αρεως, πριν εκεί πιάσουν σειρά για ηλιοθεραπεία οι μετανάστες και πριν ο ίδιος αναλάβει καθήκοντα βαριά μες σε κτίριο "φαντασμάτων". Τι να του κάνει ένα μικρό σκυλί ενάντια σε τόση θάλασσα, βροχή , αντάρα και φασαρία; Κι είναι κι ο πρόεδρος Ολάντ, που έρχεται, φτάνει, έφτασε μαζί και οι Γάλλοι επιχειρηματίες...όλοι μαζί για "αγορές", όπως γράφουν στη Γαλλία!
Κι ύστερα θυμάμαι τον άρχαίο το σκύλο, που Κέρβερο, τον λέγανε και αρχίζω να χαμογελώ....
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ