Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

ΒΑΛΕΝΤΙΝ

                                                        

Δεν αντέχω άλλο την ελληνική τηλεόραση και κυρίως τις σαχλοειδήσεις χαμηλού επιπέδου, τις ψευτοσοβαρές πολιτικές εκπομπές με τάχατες πληροφορίες από ανώνυμους και "ανύπαρκτους" αξιωματούχους , τους τέως πασόκους, που έχουν βαφτιστεί όλοι ένθερμοι οπαδοί, ψηφοφόροι και στυλοβάτες του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι να καλοβολευτούνε ξανά, όπως επί Πασοκ και Νέας Δημοκρατίας... Τι είχες Γιάννη μου (Στουρνάρα); Ο,τι είχα πάντα. Στο Νεπάλ ο σεισμός κατατρώει ξανά ανθρώπους και κτίσματα και βυθίζει σε πένθος ολόκληρους τους σκεπτόμενους ανθρώπους απανταχού της οικουμένης. Ενας πίνακας του Πικάσο πωλήθηκε 179,4 εκατομμύρια δολλάρια σε ΑΓΝΩΣΤΟ συλλέκτη. Λέτε να τον προσφέρει ενίσχυση στο Νεπάλ; Μήπως στην ασφυκτιούσα Ελλάδα, που στερείται σκόπιμα βέβαια τη ρευστότητα από τη "γλυκιά αγκαλιά" των δανειστών της; ΜΠΑ ,ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ! Εγώ πολλά άλλα νομίζω, αλλά νομίζω, πως δεν είστε διαθέσιμοι να τα ακούσετε. Πώς λέει και ο στίχος του Διονύση Σαββόπουλου;
-Αμα δεν έχεις νέα ευχάριστα να πεις, καλύτερα να μην μας πεις τα νέα...
Η κα Μέρκελ πάντως είπε σε κάτι παιδάκια ενός γυμνασίου τους ότι εμείς οι Ελληνες είμαστε δουλευταράδες και αυτοί οι Γερμανοί είναι σπάταλοι...
Τώρα πάει το γνωστό : Να σε χέσω, Γιάν(ν)η μου, να σε αλείψω μέλι...
Αν έχω τα νεύρα μου; Συνέχεια τα έχω, που πάει να πει, πως ακόμη είμαι ζωντανή και τα πόδια μου ακόμα τα βάζω αντίσταση. Κι όσο κρατήσουν...
Τι να σου κάνει μία ποιητική βραδιά και η χαρά της. Ενα βράδυ, δύο βράδια , μετά ξαναθυμάσαι τις ληγμένες δόσεις της τράπεζας, το στομάχι σου, που γουργουρίζει, τους άρρωστους συγγενείς σου, την εγχείρηση, που πρέπει να κάνεις στο πόδι σου και δεν έχεις μία, το ρημαδοΙΚΑ, που όλο μετράει τα ένσημα του άντρα σου κι όλο αμέτρητα τα αφήνει, τα άλυτα σταυρόλεξα της ζωής σου και της κοινωνίας, που δεν βλέπω να λύνονται στο παρόν και δυστυχώς, δεν γνωρίζω για το αόρατο μέλλον.
Θυμάμαι συχνά δύο φωτογραφίες μιας μεσόκοπης γυναίκας, από τη μελέτη κάποιων ερευνητών ψυχολόγων. Στη μία η γυναίκα φοράει σκουλαρίκια και στη δεύτερη δεν φοράει. Στη μία γράφει αποκάτω:
ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ.
Στη δεύτερη, αυτή χωρίς σκουλαρίκια γράφει αποκάτω:
ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ!!!
Τυχαία νομίζετε δεν φοράω σκουλαρίκια; Θέλω να βλέπω την πραγματική μου εικόνα κατάματα και δεν ντρέπομαι καθόλου γιαυτό.
Κι εσύ αγαπημένη μου κυβέρνηση, ήλθε ο καιρός να το κάνεις, γιατί ξέρεις ο χρόνος είναι ατέρμονος, αλλά όχι για εσένα, λυπάμαι αυτό στο έχω ξαναπει είτε θέλεις να το διαβάσεις είτε όχι.
Αν κάποιος τέλος μάθει ποιος είναι ο κύριος ΒΑΛΕΝΤΙΝ, που έχει χαθεί, βρίσκεται σε κίνδυνο, δεν μιλάει ελληνικά και ψάχνει την οικογένειά του να μου το πει. Κάτι μου λέει, πως αν είχε οικογένεια, θα τον έψαχνε τώρα, αλλά μπορεί να κάνω λάθος.
Τ' ακούς, Γιάννη και Γιάνη; Εύχομαι να κάνω λάθος. Γιατί τι μπορεί να ξέρει μία μεσήλικας συνταξιούχα δικηγόρος -ποιήτρια, χωρίς κολλητούς αξιωματούχους στην κυβέρνηση; Λίγα ,πολύ λίγα...
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου