Φαρμακευτική περίθαλψη για ανασφάλιστους

                                                                    

Η κυβέρνηση, με κοινή υπουργική απόφαση, των υπουργών υγείας οικονομικών και εργασίας, δίνει τη δυνατότητα της φαρμακευτικής περίθαλψης  σε όλους τους ανασφάλιστους.

Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται όλοι οι Έλληνες πολίτες που είναι ανασφάλιστοι καθώς και οι ομογενείς, οι υπήκοοι κρατών μελών της ΕΕ και τρίτων χωρών, που ζουν νόμιμα στην Ελλάδα. Οι ανασφάλιστοι αυτοί θα πρέπει να έχουν χάσει την ασφαλιστική τους κάλυψη λόγω οφειλών τους στα ασφαλιστικά τους ταμεία, να μην έχουν τις προϋποθέσεις να έχουν βιβλιάριο απορίας  ή δεν είναι ασφαλισμένοι σε κανένα φορέα δημόσιο ή ιδιωτικό. Η Υπουργική αυτή απόφαση καλύπτει και τα προστατευόμενα μέλη των ανασφάλιστων.                  

Οι όροι και οι προϋποθέσεις της φαρμακευτικής κάλυψης είναι ανάλογοι με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ισχύουν και για όλους  τους ασφαλισμένους.(Συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη, συνταγογράφηση φαρμάκων από τη θετική λίστα συνταγογραφούμενων φαρμάκων, μηδενική συμμετοχή στα φάρμακα υψηλού κόστους κά).

Η φαρμακευτική δαπάνη που αφορά τους ανασφάλιστους, θα υπολογίζεται στη συνολικότερη φαρμακευτική δαπάνη του ΕΟΠΥΥ. Το ύψος της ετήσιας δαπάνης προϋπολογίζεται  ότι δεν θα υπερβαίνει τα 340 εκατομ.€ στους αντίστοιχους κωδικούς του κρατικού προϋπολογισμού και των κωδικών του ΕΟΠΥΥ.

Σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις του Υπουργού υγείας, Για το 2014, η φαρμακευτική κάλυψη θα αφορά πέντε μήνες. Η δαπάνη θα φθάσει τα 100 εκατομμύρια € και θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ. Για το επόμενο έτος θα επανεξετασθούν τα δεδομένα της φαρμακευτικής κάλυψης.

Τα μέτρο αυτό που παίρνει η κυβέρνηση, αφορά ένα πολύ οξυμμένο πρόβλημα που ταλανίζει  πάνω από 2 εκατομμύρια ανασφάλιστους στη χώρα μας. Δεν αντιμετωπίζει ανάλογο πρόβλημα που έχουν και οι χιλιάδες μετανάστες που ζουν στη χώρα μας χωρίς να έχουν τα νομιμοποιητικά έγραφα.

Πρόκειται για ένα μέτρο αντιμετώπισης της ακραίων κοινωνικών φαινόμενων, που παράγει διαρκώς  και αναπαράγει η καπιταλιστική ανάπτυξη. Το πρόβλημα αυτό απασχολεί την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα μέτρα όμως που παίρνονται κινούνται στη λογική των ελάχιστων παροχών, ρίχνοντας το συνολικό επίπεδο των παροχών και επιβαρύνοντας οικονομικά τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Ένα  μεγάλο τμήμα του λαού  θα εναλλάσσεται διαρκώς ανάμεσα στην ανεργία και την μισοεργασία, ανάμεσα στην ασφάλιση και στη μη ασφάλιση. Φαινόμενα για τα οποία απολύτως καμία ευθύνη δεν έχουν οι εργαζόμενοι. Η δυνατότητα του κράτους γι΄ αυτή τη «παροχή»,προκύπτει μέσα από τη δραστική περικοπή των κρατικών δαπανών, από την αύξηση αντίστοιχα των πληρωμών των ασφαλισμένων, από την αφαίρεση εξετάσεων, θεραπειών κά που κάλυπταν τα ασφαλιστικά ταμεία.

Με ένα μέρος από αυτά τα χρήματα, χρηματοδοτείται το συγκεκριμένο αυτό μέτρο. Πρακτικά η κυβέρνηση με τα συνολικά τα μέτρα που υλοποιεί στην υγεία, ενοποιεί προς τα κάτω τις παροχές για το σύνολο της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Με το μέτρο αυτό αντιμετωπίζεται ως ένα βαθμό η δυνατότητα να έχουν φαρμακευτική κάλυψη οι ανασφάλιστοι, για πέντε μήνες του 2014. Απέχει όμως από τις δυνατότητες που παρέχει το σημερινό επίπεδο της τεχνολογίας και της επιστήμης, να ικανοποιούνται πλήρως οι σύγχρονες ανάγκες τους. Είναι αποτέλεσμα της αταλάντευτης στάσης και δράσης που κρατάει χρόνια τώρα το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και το συνταξιουχικό.

Επισημαίνουμε επίσης τα παρακάτω.

α) η χορήγηση των φαρμάκων γίνεται με τις ‘ίδιες προϋποθέσεις που έχουν και οι άλλοι ασφαλισμένοι. Δηλαδή με συμμετοχή στο κόστος των φαρμάκων, που τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί πάρα πολύ.

β)Στις πληρωμές που προβλέπονται στα φάρμακα έστω και αν μειώνονται, δύσκολα μπορούν να ανταποκριθούν οι ανασφάλιστοι. Αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης και παρ’ όλα αυτά καλούνται να πληρώσουν και συμμετοχή για την αγορά φαρμάκων που είναι στη θετική λίστα, και όλη την δαπάνη για όσα είναι στην αρνητική λίστα και στα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα. στην φαρμακευτική δαπάνη. Πολλά φάρμακα. Όπως βιταμίνες κά, δεν καλύπτονται.

γ) Τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί δραστικά η κρατική επιχορήγηση στον ΕΟΠΥΥ και στα κρατικά νοσοκομεία για την φαρμακευτική δαπάνη. Παράλληλα, όπως αναφέρεται παραπάνω, η δαπάνη αυτή έχει μετακυλειθεί στους ίδιους τους ασφαλισμένους. ( Η συμμετοχή των ασφαλισμένων στη φαρμακευτική δαπάνη από 9% που ήταν το 2009, 25-27%. το 2013 έφθασε το ποσοστό 25-27%). Επίσης έχουν επιβληθεί πληρωμές για την υγεία μέσω της έμμεσης φορολογίας.

Με κονδύλια που προέρχονται από τις περικοπές αυτές, που τις πληρώνουν το σύνολο της εργατικής τάξης και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, έρχεται η κυβέρνηση να επιστρέψει ένα μικρό μέρος  στα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα. Πως μπορεί να θεωρείται κατόρθωμα το 2014, να μπορούν να έχουν φάρμακα οι ανασφάλιστοι; Από πού προκύπτει ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι δεν μπορούν να έχουν οι ανασφάλιστοι «τα ίδια δικαιώματα» ή «να έχουν παροχή που δεν δικαιούνται» γιατί δεν πληρώνουν εισφορές; Όταν εργάζονταν δεν πλήρωνα τις εισφορές τους;  Δεν είναι αυτοί που παράγουν το κοινωνικό πλούτο που τον σφετερίζονται οι πλουτοκράτες;

Πρακτικά, πρόκειται για μοίρασμα της φτώχειας ανάμεσα στο λαό. Η κυβέρνηση παίρνει από τους φτωχούς για να δώσει στους φτωχότερους, χωρίς να θίγεται συνολικότερα η κερδοφορία των μονοπωλίων.

Οι φαρμακοβιομήχανοι, βλέπουν στην φαρμακευτική κάλυψη των ανασφαλίστων από το ΕΟΠΥΥ(Εθνικός οργανισμός παροχής υπηρεσιών υγείας), την αύξηση των δικών τους κερδών με την αύξηση του τζίρου τους.

Στη δαπάνη, που θα επιβαρύνει τον ελλειμματικό προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ το 2014, υπάρχει πλαφόν. Αυτό σημαίνει, ότι είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο, να υπάρξουν συνολικότερα επιπρόσθετα μέτρα περικοπών σε παροχές υγείας, είτε αύξησης πληρωμών.

Το μέτρο αυτό της κυβέρνησης οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να το κρίνουν από τη σκοπιά των σύγχρονων αναγκών τους και των αντικειμενικών δυνατοτήτων που έχουν δημιουργηθεί για την ικανοποίησή τους. Εμπόδιο σε αυτό είναι η ίδια η καπιταλιστική ανάπτυξη.

Υπόθεση πρώτα και κύρια όλων των εργαζομένων πρέπει να γίνει η διεκδίκηση, να καταργηθεί κάθε πληρωμή στα φάρμακα. Να παρέχονται δωρεάν σε όλους ανάλογα με τις ανάγκες τους και με ιατρική συνταγή.

Να καταργηθούν οι λίστες στα φάρμακα. Να καταργηθεί κάθε συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη. Να καταργηθεί το χαράτσι του ενός ευρώ για κάθε συνταγή. Η χρηματοδότηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης να γίνεται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες. Να αποσυνδεθούν οι παροχές στην υγεία και στο φάρμακο από το ασφαλιστικό σύστημα. Να χρηματοδοτηθούν πλήρως και επαρκώς απόν κρατικό προϋπολογισμό.

Ο αγώνας αυτός πρέπει να συνδεθεί με τη πάλη για συνολικότερες ανατροπές, με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στο φάρμακο, με την ανάπτυξη ενός ενιαίου κρατικού φορέα παραγωγής, έρευνας, και διάθεσης φαρμάκων και προϊόντων βιοϊατρικής τεχνολογίας.

Αθήνα  5 Ιούλη 2014