Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

SMILE, DARLING!

                                                                   

Ο άντρας μου βάφει τους τοίχους μας. Και γιατί πρέπει πια και γιατί μ' αυτό τον τρόπο δε σκέφτεται τα κατεβασμένα ρολά στην προ κρίσης ανθούσα επιχείρησή του...
Εγώ φυσικά η παρατρεχάμενη ανειδίκευτη βοηθός του.
-Τράβα το φωτιστικό πιο αριστερά, μου λέει. Ακόμη πιο αριστερά να μη λερωθεί από την ταβανόβουρτσα.
Υστερα ,εγώ γλιστράω. Πρώτα στα στιβαγμένα μαξιλάρια του καναπέ, μετά στο κρεβάτι, τη σιφονιέρα και τέλος σκάζω μεγαλόπρεπα στο πάτωμα.
Δύο σκέψεις προφταίνω να κάνω πέφτοντας:
Η ζωή των κασκαντέρ δεν είναι εύκολη τελικά και αν έχω σπάσει κάτι την έχω άσχημα.
Χωρίς σύστημα υγείας δημόσιο και χωρίς χρήματα , κοινώς "μπαγιόκο ", την έχω βάψει...
Ευτυχώς τη γλιτώνω με μώλωπες στα μαλακά!
Θα πρέπει να είμαι η μόνη που μου πλημμύρισε το σπίτι μου στην πρόσφατη νεροποντή , που δεν μπορώ να κατηγορήσω ούτε το δήμαρχο ούτε το κράτος για τη μικρή υδροροή , που έβαλε πριν χρόνια ο κατασκευαστής στο μπαλκόνι της κουζίνας μας. Τελικά άμα σε καταδιώκει η βροχή πλημμυρίζεις στην παράγκα, πλημμυρίζεις και στο ρετιρέ...
Αναρρωτιέμαι ,που κρύβεται η ανθρώπινη δύναμή μας. Εχουμε όλοι την ίδια κι αν ναι, γιατί δεν την αναζητάμε στα δύσκολα, γιατί δεν την ανακαλύπτουμε έγκαιρα , γιατί δεν τη χρησιμοποιούμε με τον πιο κατάλληλο τρόπο. Κι όχι μόνο τη σωματική, αλλά και τη ψυχική δύναμή μας.
Η κα Ευανθία, η χήρα γειτόνισσά μου, παραπονιέται , πως τα αντικαταθλιπτικά δεν την κάνουν καλύτερα.
Θέλω να της πω, ότι τα χάπια δεν μπορούν, δυστυχώς, να φέρουν πίσω τον άντρα της ούτε να βρουν δουλειά στο γιο της ούτε να φτιάξουν το διαλυμένο γάμο της κόρης της.
Δεν μιλάω. Εχω μάθει πια να σιωπώ. Αν και αυτό το τλευταίο, μην το δένετε και κόμπο, γιατί για την πολιτική και την αδικία δεν ισχύει ποτέ.
Το χρηματιστήριο μας δεν αντέδρασε, γράφουν οι ειδικοί, στα "καλά " αποτελέσματα των στρες τεστ των ελληνικών τραπεζών. Τώρα εγώ τι να πω ; Να πω για κάτι καλόπαιδα, που συνεχίζουν να πλουτίζουν μέσα στην κρίση ; Θα το πω και είναι και αλήθεια.
Οπως αλήθεια είναι και η βεβαιότητα, πως αν δεν ξυστούμε επιτέλους μονάχοι μας, κανείς δεν θα σπεύσει να μας ξύσει και μάλιστα τσάμπα.
Αντε αμα μας ξύσει και μαθευτεί να μας κολλήσει και την ανεξίτηλη στάμπα :ΛΑΜΟΓΙΟ, ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΗΣ, ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΣ, ΠΡΟΔΟΤΗΣ.
Μέχρι νεωτέρας να κοιτάτε τα σύννεφα στον ουρανό, όταν έχει καλοκαιρία, που παίρνουν τέλεια σχήματα και δεν φορολογούνται ακόμη και να λέτε , όπως και ο Καλιβωκάς στη Βλαχοπούλου, στην ταινία "Η Παριζιάνα":
SMILE, DARLING!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου