Χτες βραδυ
στην παραλια της Νεραντζας ειχαμε βραδια ρεμπετικου.Ο κοσμος γεμισε το
καφε ΣΧΟΛΕΙΟ,αλλα και την πλατεια,ακομη και τις ξαπλωστρες της
παραλιας.Νεοι,ωριμοι και γεροι κατω απο τον εναστρο ουρανο,διπλα στο
κυμα,προσπαθησαν για λιγες ωρες να ξεχασουν την κριση τον Ε.Ν.Φ.Ι.Α,τους
απληρωτους λογαριασμους,την ανεργια,τα πολιτικα τερτιπια,την σαπιλα,την
υποβαθμιση,τα πεταμενα σκουπιδι
α στους
γυρω δρομους,και τις πολυποικιλες πολιτικες που χρονια τωρα σκοπιμα
καιοιοι καλλιεργησαν.Οι τραγουδιστες κανουν οτι καλυτερο μπορουν.
Ευτυχως στη δικη μας γειτονια πινουμε μονο μπυρες και δεν επιδεικνυεται
κανεις με σαμπανιες ακριβες-στυλ Μυκονου-ουτε φτηνες -στυλ Πατρας-0ι
ανθρωποι εδω ο,τι και αν ψηφιζουν και ο,τι και αν σκεφτονται τις
πειρισσοτερες φορες δειχνουν ανθρωπινοι.Τετοιες ωρες, σαν και χτες και
ενω σιγοτραγουδω παλια αγαπημενα τραγουδια, θυμαμαι την Μαργαριτα της
Νεραντζας.Πολλα χρονια περασαν απο οταν ηρθε απο την Ρουμανια με τον
ανδρα της για να δουλεψει στη Νεραντζα.Σε χρονο ρεκορ εμαθε την ελληνικη
γλωσσα,οπως η αναγκη και το κοψιμο σε αναγκαζει να προσαρμοστεις οπως
ελεγε κι
ο πατερας μου.Στη δουλεια της ηταν η καλυτερη.Με το
χαμογελο,την ευγενεια και την προσχαρη προθυμια της.Πηγαινοερχοταν με
ενα παλιο ποδηλατο.
-Θα κανεις μπανιο Μαργαριτα σημερα, την ρωταγα τα καλοκαιρια,
-Μπορει το βραδυ,μου απαντουσε και μονο τοτε εβλεπες μια θλιψη στο καθαρο της βλεμμα.
Βοηθησε ανδρα,παιδια,μανα και πατερα.Υστερα πηγε στη Ρουμανια για να
πεθανει σε ενα μηνα.Ποτε δεν θα παρει συνταξη,δεν θα ξεκουραστει και
ουτε θα κανει πρωινο μπανιο μαζι μου στη θαλασσα.
Τελικα μελαγχολεις με τους ωραιους στιχους των τραγουδιων...
Και ειναι ο γειτονας μας εδω απεναντι που δεν θα ξαναδει ποτε την
λεμονια,την ροδια και την ροζ του βουκαμβιλια.Στην Ροδο πηγε και χαθηκε
απο ενα τσιμπημα αραχνης....
Και οσο για μας,που τυχεροι βουταμε
ακομα στη θαλασσα του Αυγουστου ,ας προστατεψουμε το μοναδικο πολυτιμο,
που ακομα διαθετουμε . Το γνησια ανθρωπινο προσωπο μαςμας!!!!!!!!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου