Γενέθλιες κινέζικες σκέψεις

Τα κινέζικα, λένε, είναι μία δύσκολη γλώσσα, σαν τα ελληνικά. Τα ελληνικά, όμως, δεν μου φάνηκαν ποτέ δύσκολα, μιας και είναι η μητρική μου γλώσσα.Κι αυτό είναι , που πάντα αλλάζει τον τρόπο, που βλέπεις, αντιλαμβάνεσαι και αξιολογείς τη ζωή , τις πραγματικές σου ανάγκες και τα γεγονότα φανερά και αφανέρωτα.
Πολύ παλιά πια, την εποχή της "πολιτιστικής επανάστασης" στην Κίνα θα πρέπει να ήμουν από τους λίγους που ήθελα με ακρίβεια να κατανοήσω τι πραγματικά συνέβαινε στην τότε κομμουνιστική χώρα, του Μάο τσε Τουνγκ.Τα νέα, που έφταναν ήταν αποσπασματικά και οι ερμηνείες και οι υπέρ και οι κατά τις περισσότερες φορές αυθαίρετες, μονοδιάστατες και μεροληπτικές, ανάλογα με το που βρισκόσουν πολιτικά...
Το μόνο, που θυμάμαι και γελάω συχνά από την κινέζική μου περίοδο ήταν κάτι που μου είχε πει αγανακτισμένος ένας φίλος Περιστεριώτης, ο Τάσος:
-Δεν μας παρατάς κι εσύ και η Μαούνα σου...
-Ποιά μαούνα, ρώτησα απορημένη.
-Η γυναίκα του Μάο!
Στο πρόσφατο πέρασμα του σημερινού πρωθυπουργού της κραταιάς Κίνας, κου Λι Κετσιάνγκ, από την Ελλάδα επιβεβαίωσα πάλι, πως ποτέ δεν σου χαρίζουνε ή δεν σου δίνουνε κάτι, αν είσαι και μικρός και ξεβράκωτος, αν δεν τα πάρουν προκαταβολικά από εσένα διπλά και τρίδιπλα...
Επίσης εμπέδωσα οριστικά, πως το νεανικό μου όνειρο να ταξιδέψω στην μακρινή Κίνα, δεν θα εκπληρωθεί ποτέ, πρώτον γιατί δεν έχω ούτε ευρώ για ταξίδια και δεύτερον γιατί η Κίνα της νεότητάς μου, δεν μοιάζει σε τίποτα με την Κίνα του σήμερα. Το τόπι με το κόκκινο μεταξωτό, που θα μου έφερνε ο Νώντας από την Κίνα δεν θα έλθει ποτέ από καμία ξενητειά και έτσι ό,τι είναι να κάνουμε ,θα πρέπει μόνοι μας, εντελώς μόνοι μας, να το καταφέρουμε. Κι ας είναι αυτό μία πικρή αλήθεια κι ας ξυνίζονται κάποιοι, κάποιοι πολλοί!
Ενα παιδικό ανέκδοτο διηγείται, πως ένα Κινέζο μετανάστη στην Αγγλία κάποτε οι πλούσιοι εργοδότες του τον ταλαιπωρούσαν καθημερινά...
Στο τέλος, όμως, όταν τον είδαν να στέκει υπομονετικός και στωικός του υποσχέθηκαν να μην τον ξαναενωχλήσουν.
Ο Κινέζος υφιστάμενος, με χαμόγελο Τζοκόντας τότε απάντησε:
-ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΚΑΨΩΝΙΑ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΧΩΜΑ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΟΝ ΚΑΦΕ ΤΟΥΣ!
Οποιος υπαίτιος για τη θλιβερή κατάστασή μας νομίζει, πως θα γλιτώσει το χώμα στον καφέ του, μεγάλο λάθος κάνει.
Κι αυτή είναι η καλύτερη θετική μου σκέψη για τα σημερινά μου γενέθλια.
Μια αναζωογονητική γενέθλια κινέζικη σοφή και λογική σκέψη.
Μόνο γιαυτή την ελπίδα ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ.
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ