ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΗ "ΜΕΛ";

                                                                      Στα 1974, μπορεί και 1975, ήτανε ένα εργοστάσιο ελληνικό, η ΜΕΛ. Οι εργάτες της, προκειμένου να κερδίσουν στα αιτήματά τους για καιρό απεργία κάνανε με πανώ ολημερίς στα Προπύλαια των Αθηνών. Κι εμείς, νέοι και φοιτητές τότε ,κοντά τους συμπαραστεκόμαστε, όπως μπορούσαμε ,στο δίκαιο αγώνα τους.
Να κέρδισαν τότε; Να χάσανε; Το σύνθημά τους "Εργάτες, αγρότες, φοιτητές" ακόμη αντηχεί στα αυτιά μου. Αυτό κι όλα τα άλλα συνθήματα μέσα στο χρόνο, που κύλησε. Τι να σημαίνουν άραγε τα συνθήματα αυτά στα αυτιά των παιδιών μας, των εκατομμυρίων ανέργων, απολυμένων και στις εν τέλει όχι δικαιωμένες καθαρίστριες, του υπουργείου Οικονομικών;
Γιατί δεν αγωνίζονται όλοι οι απελπισμένοι με το ίδιο σθένος και το ίδιο πείσμα; Γιατί δεν οργίζονται δυναμικά, όλοι όσοι πετάγονται στα σκουπίδια και στα αζήτητα , σαν φτηνά ανανεώσιμα υλικά; Εύκολες οι ερωτήσεις, αλλά δύσκολες και διαφορετικές οι απαντήσεις. Αλλιώς απαντάει ο βολεμένος, ο ταισμένος και ο χωμένος κι αλλιώς ο πεινασμένος, ο απολυμένος κι ο παρατημένος στη μοίρα του. Σωστά; Σωστά!
Το ΜΟΥΝΤΙΑΛ άρχισε και κυρίως οι άντρες είναι όλο χαρά. Οχι γιατί η Εθνική μας ομάδα έχασε στον πρώτο της αγώνα, αλλά γιατί τους αρέσει το καλό ποδόσφαιρο.
Εμένα, και με το συμπάθειο βέβαια, σκασίλα μου για το ΜΟΥΝΤΙΑΛ. Θα προτιμούσα τα λεφτά της διοργάνωσής του να είχαν πάει στους φτωχούς της Βραζιλίας, που τόσο τα χρειάζονται...
Ποιός άραγε, εκτός από εμένα, θυμάται ακόμα τη ΜΕΛ και τη μεγάλη απεργία των εργατών της; Ποιός σκοτίζεται παγκόσμια για τις ανάγκες των φτωχών, των αδύναμων και των καταφρονεμένων;
Στην πλατεία του Περιστερίου, την κεντρική, λιγοστός ο κόσμος προχτές στη συγκέντρωση για τις συγχωνεύσεις" των σχολείων στο Περιστέρι.
Σε λίγο παιδεία μόνο για τους λίγους, που θα έχουν χρήματα.
Και ναι, Αντώνη μου, θυμάμαι καλά πόσα παιδιά είχε το Αρσάκειο στις τάξεις του τότε, που τα παιδιά μας πήγαιναν εκεί...
Το θέμα δεν είναι τι κάνουνε τα ιδιωτικά σχολεία στην Ελλάδα, που έχουν χίλια άλλα πλεονεκτήματα με πληρωμένα χρήματα από τους γονιούς, αλλά η σταδιακή διάλυση της δημόσιας παιδείας στην Ελλάδα. Γιατί ,εγώ ,Αντώνη, από την παράγκα του Αγιαντώνη, ποτέ δεν θα είχα γίνει δικηγόρος, χωρίς την δωρεάν δημόσια παιδεία... Αυτή που η τρόικα διαλύει, για να δώσει τα λεφτά στους δανειστές και στους καλοπληρωμένους εκπροσώπους της. Τα ίδια και στη δημόσια υγεία και τη μετακίνηση των καθημερινών απλών ανθρώπων ,όπως κι εγώ....
Χρήμα μόνο για τους δανειστές, Φόροι κι άλλοι φόροι για εμάς. Ευτυχία για τους λεφτάδες και διαπλοκή για αυτούς, που θα απαλλαγούν των ποινικών ευθυνών τους, με μικρές διατάξεις κρυμμένες σε άσχετους νόμους.
Θλίψη μόνο για εμάς, Που είμαστε η τέταρτη χώρα στην απαισιοδοξία παγκόσμια.
Ο ήρωας Μπαμ του Ιρλανδού συγγραφέα Σάμουελ Μπέκετ είναι κι αυτός απαισιόδοξος...Λέει:
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΡΝΑΕΙ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ. Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ.ΣΒΗΝΩ ΤΟ ΦΩΣ!
Διαβάζω στην εφημερίδα, πως μαθητές του ΒΑΡΒΑΚΕΙΟΥ λυκείου θα πάνε το Σεπτέμβρη του 2014 στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πυρινικών Ερευνών (CERN) να κάνουν το πείραμά τους, γιατί ήλθαν δεύτεροι ανάμεσα σε 272 χώρες στον κόσμο. Αυτό είναι παιδεία ,κύριοι!
Ο δικός μας ήρωας, ο Ελληνας, θα επιζήσει του πειράματος καταστροφής της τρόικας , όχι μόνο ,γιατί είναι σύντροφος του Οδυσσέα, αλλά ,γιατί είναι ο ίδιος ο Οδυσσέας. Θα πει στο τέλος ελπίζω:
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΡΝΑΕΙ. ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΧΡΟΝΟΣ. Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ. ΑΣ ΒΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ