Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ, ΠΑΙΔΙΑ...


                                                                
Κυριακή πρωί, ξυπνάω με κεφάλι βαρύ. Ολη την προηγούμενη μέρα παρακολουθώ στη βουλή, τη συζήτηση για την πρόταση του δημοψηφίσματος, τις τοποθετήσεις των αρχηγών, των βουλευτών, των μίντια, τους διαξιφισμούς, τις κορώνες, τις διαφωνίες, την υπερψήφιση της πρότασης του δημοψηφίσματος με 182 υπέρ , 120 κατά και δύο απόντες.
Κουνάω, καθώς σηκώνομαι το αριστερό μου χέρι και σπάζω το ποτήρι με το νερό. επάνω στο κομοδίνο.
Το νερό κατρακυλά γοργά στο πάτωμα.
-Γιατί δεν προσέχεις; με ρωτάει ο άντρας μου.
Η απάντησή μου, σιωπηρή ,βέβαια, είναι ότι προσέχω πολύ,πάντα υπερπροσέχω, από όταν γεννήθηκα πτωχή σε μια παράγκα "γερμανική" του Αγιαντώνη, πάντα προσέχω, αυτό το έχω ξαναπεί.
Σπάνια καταστρέφω πράγματα, δικά μου ή ξένα και πάντα σέβομαι τα με κόπο αποκτηθέντα, υλικά αγαθά, αλλά , νομίζω και τις ζωές των ανθρώπων, ανεξάρτητα αν είναι οι δικοί μου ή οι άλλοι.
Το δημοψήφισμα είναι για την Κυριακή ,5η Ιουλίου του 2015 κι εγώ θα πάω να ψηφίσω, γιατί είναι δικαίωμα μου, καθήκον μου, αλλά και συνταγματική μου δημοκρατική και ιστορική ευκαιρία, να "μιλήσω" ,χωρίς πάλι να μου βουλώσουν το στόμα. Το τι θα ψηφίσω, δεν είναι απαραίτητο να το δηλώσω, όχι ,γιατί δεν συνάγεται, αλλά ,γιατί η γενναιόδωρη προσπάθεια όλων των θεσμών και των εταίρων να μας κατευθύνουν στο υποχρεωτικό "ναι" τους ,μόνο αηδία και θλίψη, μου προκαλεί.
Βρήκα τις φυλαγμένες δεκάρες και εικοσάρες ,του συχωρεμένου θείου μου, παπά-Τάση, αδελφού του πατέρα μου. Οταν ήταν παπάς στο χωριό του, του δίνανε τη δεκαετία του εξήντα, στα τρισάγια, κρυφά στην τσέπη του ράσου του,άχρηστες δεκάρες κι εισοσάρες, χωρίς κανένα αγοραστικό αντίκρυσμα...
-Πάρτε τες, Παρασκευούλα μου, να παίξεις, μου έλεγε, κι εγώ, κληρονόμος αξιών πια μιας, πάλαι ποτέ γεμάτης ζωή και πρόσωπα, μέσης ελληνικής οικογένειας. τις κρατάω για να μου θυμίζουν ότι πάντα ,επειδή δεν προσέχουμε, η ιστορία επιστρέφει, σαν φάρσα ή σαν Νέμεσις.
Ο θείος μου ήταν παπάς και ο πατέρας μου αντάρτης, αλλά η αγάπη κι ο σεβασμός ανάμεσα τους, δεν τους εμπόδισε να μείνουν ΑΔΕΛΦΙΑ , βράχοι αξιοπρέπειας και τιμητές αυτού ,που λέμε "ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ", επειδή είχαν ιδεολογικές διαφορές.
Οχι ,δεν θα κάνω εγώ μικροπολιτική,να μιλήσω για τον Πλάτωνα, λες κι ήταν κολλητός μου, αν και πολλά θα είχα να σούρω και στον κο Γιούνκερ και στην κα Μέρκελ και στον κο Ολάντ και στον κύριο Σουλτς και ιδιαιτέρως πάντα στο "λατρεμένο"μου κύριο Σόιμπλε...
Στηρίζω τη νόμιμη κκυβέρνηση της χώρας μου και επικροτώ τις ιστορικές της επιλογές και στην αποκάλυψη της αλήθειας και στην καταφυγή στη γνώμη του λαού μέσω του δημοψηφίσματος.
Κράτα γερά, Αλέξη Τσίπρα, μη λυγίσεις κάτω από το βάρος των ιστορικών στιγμών. Ο,τι κι αν γίνει την Κυριακή,να θυμάσαί ότι εσύ μας κοίταξες κατευθείαν στα μάτια και μας είπες την αλήθεια. Κι εγώ είναι γνωστό ,πως έχω μνήμη ελέφαντα, ελπίζω και τη δύναμή του.
Γιατί είμαι,ευρωπαία,πρώην μεσαία και νυν πτωχή,ελληνίδα πολίτης, που αφού της πήραν τα ευρώ , την επιχειρήση , τη δουλειά της, τα όνειρά της, το μέλλον των παιδιών της, τώρα θέλουν να την αυτοκτονήσουν από το φόβο, για να χάσει παντοτινά την εναπομένουσα αξιοπρέπεια της.
Σε όλους αυτούς, ντόπιους (εμετικούς) και ξένους (παγερούς), λέω ξεκάθαρα:
ΟΧΙ, ΑΛΛΗ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ, ΠΑΙΔΙΑ!
Πολύ σκληρή για να πεθάνει η ανθρώπινη ελληνική μου αξιοπρέπεια, εύχεται ολόψυχα να γίνει το ίδιο και για την Ελλάδα.
Καλή ψήφο σε όλους μας.
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου