AX! AΛΕΞΗ...

 
    Βρίσκω το Νίκο στην Πανδαισία. Δεν θα πάρεις καφέ, σήμερα; με ρωτάει.
Μπα, του απαντάω. Για αυτό τον μήνα τέλος τα ευρώ. Μόνο ψωμί σήμερα.
Ο Νίκος, με προσωρινή σύνταξη κι αυτός ,σαν τον άντρα μου, σαν τους αιώνιους αρραβωνιασμένους και οι δυο τους, που μάταια περιμένουν την κύρια σύνταξη, πρώην σοβαροί επιχειρηματίες, χωρίς χρέη στο δημόσιο και στα ταμεία, τώρα απομένουν μπαμπέσικα κι άχαρα παροπλισμένοι, σαν τα καράβια, που σταμάτησαν τα ταξίδια τους, γιατί οι τράπεζες δήθεν βγάλαν στην αγορά καινούρια καράβια ή καινούρια λιμάνια ή καινούριες απαιτήσεις, και δεν θεώρησαν ούτε ηθικό ούτε νόμιμο να στο κάνουν λιανά ,όταν ξεκινούσες την επαγγελματική σου δραστηριότητα... Να σου πουν ξεκάθαρα ,δηλαδή, ότι στην παρούσα μορφή του καπιταλισμού, παγκόσμιου κι εγχώριου, ο θανατός μας είναι η ζωή τους και τα κέρδη τους, νόμιμα ή όχι, επωνείδιστα ή όχι, λογικά ή όχι, κατανοητά ή όχι, προηγούνται παντού και πάντα από εμάς, όχι όλους εμάς, ΦΥΣΙΚΑ, αλλά από εμάς τα γνωστά υποζύγια, που πληρώνουν ή τώρα πια "χρεώνονται" ες αεί το λογαριασμό του καθενός αυτοκράτορα, άρπαγα, δανειστή, σωτήρα, εταίρου, πονηρούλη αρχηγού, παρολίγον θεού, επίγειου πάντα ,μακρινού και αόρατου, για να μην μπορείς να τον ζαλίσεις με διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις, ψηφοφορίες και πλακάτ υποτιθέμενων αναγκών και πανανθρώπινων δικαιωμάτων σου...
Πώς θα ήθελα να εύρισκα μία δουλειά, λέει ο Νίκος, και θαρρώ ,πως ακούω τον άντρα μου, τον εαυτό μου, τον κάθε άνεργο στο παράπονο του.
Εβαλα στην αίτηση για τα πεντάμηνα του δήμου, λέει, ο Γιώργος,ο γείτονας, για νυχτερινός φύλακας, και ευτυχώς με πήρανε. Ο μακροχρόνια άνεργος , που "σκέφτηκε", πως μόνο εκεί , που είναι "δύσκολα" είχε ελπίδα να εξασφαλίσει για πέντε μήνες δουλειάς νύχτας το σπουδαίο ποσό(!) των 500 ευρώ το μήνα!
Τι να λένε οι δανειστές μας για τα 500 ευρώ επί πέντε μήνες; Οτι είναι πολλά και θα έπρεπε να προσλάβουν το Γιώργο με 300 ευρώ το μήνα για να φυλάει τα βράδια κάποια δημοτικά κτίρια ή χώρους. Βρε, μήπως να πληρώνουν τους άνεργους μόνο με νερό και κανένα πιάτο συσσίτιο; Μεγαλύτερη οικονομία ακόμη...
Αχ! Αλέξη...Πού έχεις πέσει; Στο λάκκο με τα φίδια κι όχι στο λάκκο με τα λιοντάρια, γιατί τα λιοντάρια έχουν κάποιες αρχές, ενώ τα "φίδια" καμία. Κράτα την αγάπη του λαού σου και αγωνίσου με αυτή. Ακολούθα τη διαίσθηση σου και να θυμάσαι ότι κανείς εταίρος δεν μπορεί να σου δώσει αυτό, που δεν έχει, το λόγο της τιμής του π.χ. και ότι κανείς δανειστής δεν μπορεί να σου πάρει ποτέ , αυτό , που δεν χρειάζεται ,την ψυχή σου ,δηλαδή...
ΑΧ! ΑΛΕΞΗ
Ανακατεύοντας τ' αστέρια,
πάντα δύσκολο είναι
να αποφασίσεις ξανά,
ποια δεξιά, ποια αριστερά
και ποια στο κέντρο θα μπουν.

Καθώς θεός δεν είσαι,
από καιρό το γνωρίζεις,
εκείνο το τροπάρι
της έναστρης σωτηρίας,
πουθενά δεν οδηγεί .
Καθυστερείς τη μοιρασιά,
κάποιος θυσία γύρευε,
τη θέση του αστροχαλαστή,
του φωτοκεντιστή, του άδολου
ταξιδευτή, τυχαία σου 'δωσε...
Καλή τύχη!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ