Σάββατο 1 Απριλίου 2017

ΔΥΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ



                                                                                  
Ξέρω πως είστε κουρασμένοι, απηυδησμενοι, αγανακτισμενοι από αυτή τη συνεχιζομενη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση.
Σιχαινεστε τις ψευτιες , τις μεγαλοστομιες, τις "ηξεις -αφίξεις" εξαγγελίες, το ποτήρι, που άλλοι το βλέπουν γεμάτο, άλλοι άδειο , άλλοι θολό κι εμείς θέλουμε να το σπάσουμε στο κεφάλι του Σοιμπλε, της Λαγκαρντ, του Τομσεν και σε πολλούς άλλους Ελληνες και ξένους. Βάζω και τον κο Στουρναρα σε αυτούς.
Δεν διαβάζετε πια άρθρα και αναλύσεις, γιατί ξέρετε καλά ότι με λόγια δεν βάφονται αυγά.
Αφήνετε τους νεκρούς ήρωες μας να μας κοιτάζουν θλιμμένα από την ιστορική του θέση ο καθένας και αυτό το λυγμό, που ξεδιπλωνεται, κάθε που τους ονοματιζουμε, δεν τον ακούει και δεν τον αποκωδικοποιει κανένας, χαμένος σε ηλιθιότητες τύπου survivor ή πολιτικών σχολίων του τύπου "θα νικήσουμε και θα τα καταφέρουμε",που καταλήγουν σε νέες μειώσεις συντάξεων,μισθών και ξεπούλημα "μπιρ παρά" ότι ασημικων έχουν ακόμη απομείνει στη μαραμενη αυτή χώρα, τη δική μας ή μήπως όχι πια δική μας.
Στον καθρέφτη βλέπω καθαρά πόσο έχω μεγαλώσει. Ίσως εκεί δε φαίνεται τόσο η θλίψη της ψυχής μου και η περιφρονηση για κάθε τι ψεύτικο, βρώμικο, ποταπό.
Τελειώνει κι ο Μάρτης. Χρόνια πολλά Αγγελε, φίλε μου, που η μάνα σου δεν ήταν σίγουρη αν γεννήθηκες 31 του Μάρτη ή νωρίτερα. Λοιπόν οι όμορφοι άνθρωποι δε χρειάζονται ημερομηνία γέννησης, απλά να υπάρχουν ζωντανοί και εμείς οι τυχεροί να είμαστε φίλοι τους!
Στη Νεράντζα σήκωσε αέρα και κύμα, όμως η φύση πρασινισε και δεν κάνει πια κρύο. Με τον άντρα μου πίνουμε ήσυχα τον καφέ μας,στο Σχολείο -καφε,κοιτώντας τη θάλασσα να κυματιζει, μπορεί τυχαία κι ο ένας τον αλλον... Αυτόν τον καφέ, που τόσο ακριβός έχει γίνει για τους περισσότερους Ελληνες.
Όπου να 'ναι η Μαρία και ο Παναγιώτης θα προσγειωνονται σε μια ξένη χώρα για μια εκδρομή λίγων ημερών και η σκέψη μου ακολουθεί τα παιδιά μας με θετική ενέργεια και ευχές για όμορφες στιγμές.
Δύο για το δρόμο είναι ότι καλύτερο, φτάνει να έχεις τη δύναμη, το κουράγιο και τις ίσες ευκαιρίες να τον διαβείς.
Και όχι μόνο δύο,αλλά και τρεις και τέσσερις και όλοι εμείς, όσο αντέχουν τα κότσια μας και όσο δεν προσκυναμε... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΟ!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου