ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ

                                                                  

Μέρες πριν η κόρη μου ρωτάει:
-Ο αδελφός μου έκανε αίτηση για το εποχικό επίδομα; Εγώ έκανα...
Σκέφτομαι: Αν τον πληρώνανε κανονικά δεν θα έκανε, αλλά τώρα...
Για να κάνεις αίτηση χρειάζεσαι βιβλιάριο υγείας του ΙΚΑ.
Για το βιβλιάριο του ΙΚΑ πρέπει να φέρεις βεβαίωση από το προηγούμενο ταμείο, το δικό μου, που ήταν προστατευόμενο μέλος ότι έχεις διαγραφεί
. Για να πάρεις τη βεβαίωση διαγραφής πρέπει να κάνεις αίτηση και να περάσει μία εβδομάδα. Για το εποχικό επίδομα επίσης πρέπει να έχες τυπώσει τα ένσημα σου είτε στο διαδίκτυο είτε να ξαναπάς στο ΙΚΑ να σου τα τυπώσουνε...
Μετά να πάρεις ταυτότητα, εκκαθαριστικό της εφορίας, βεβαίωση ότι το τηλέφωνό σου είναι δικό σου και να ανοίξεις βιβλιάριο καταθέσεων στην Εθνική Τράπεζα. Στην Εθνική ,σαν πας, σου λένε, τι ήλθες, πρώτα θα πας στον ΟΑΕΔ να πάρεις σημείωμα και μετά θα έλθεις στην Τράπεζα.
Στον ΟΑΕΔ σου δίνουνε σημείωμα, αλλά στην Εθνική περιμένεις δύομιση ώρες για το άνοιγμα, γιατί έχει ουρά ...Ετσι άλλη μία μέρα περνάει για την αίτηση του πολυπόθητου εποχικού επιδόματος.
Τελικά , είκοσι μέρες μετά, σήμερα 29 Νοεμβρίου του σωτήριου έτους 2016, μία μέρα πριν λήξει η σχετική προθεσμία, η αίτηση νομίμως κατατέθηκε,
Θα μου πείτε ,γιατί σας τα γράφω όλα αυτά, αφού τα γνωρίζετε όλοι και μάλιστα καλύτερα.
Γιατί μία από όλες τις φορές, που πήγα κι εγώ σε κάποια υπηρεσία, μία υπάλληλος με ρώτησε μάλλον ειρωνικά.
-Γιατί ήλθατε,κυρία, εσείς; Να έλθει μόνος του.

Λοιπόν, να η απάντηση, που ήθελα να δώσω, αλλά την έκανα πάλι γαργάρα.!
-Εγώ με χαρά θα τα έκανα λίμπα για τη γραφειοκρατία σας του τίποτα, γιατί σας ξέρω από χρόνια τώρα, τι "μελό " είστε, ενώ τα παιδιά μας είναι ευγενικά ακόμη και ...ντρέπονται.
Αφού, λοιπόν, έδωσα άλλη μία απάντηση, έστω και ετεροχρονισμένα, σήμερα στρώσαμε το σπίτι μας και ξαφνικά, θαρρείς και ζέστανε ολούθε, ακόμη κι η καρδιά μου.
Και λέω, στρώσαμε, αν και την πιο πολλή δουλειά ο άντρας μου την έκανε....
Είναι μερικοί άντρες, που φέρνουν λουλούδια και λένε ποιήματα.
Κι άλλοι, που βλέπουν να πονάει το χέρι σου και μπαίνουν μπροστά να ανοίξουν το δρόμο, για να μπορείς να κάτσεις μετά να θαυμάσεις εσύ , σαν τη φτωχή Σταχτομπούτα, τις στάχτες του τζακιού και άλλα δε λέω, γιατί δεν μου αρέσει να ευλογάω τα γένια μου.
Ελα, όμως, που το δέντρο μας χάθηκε! Πέρισυ, λόγω πένθους, δε στολίσαμε και φέτος αγνοείται η τύχη του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Τα στολίδια βρέθηκαν στη θέση τους, αλλά το δέντρο εξαφανίστηκε.
-Λέτε να βαρέθηκε στην αποθήκη και να την κοπάνησε για αλλού;
Ποτέ δε ξέρεις.
Το πολύ -πολυ να στολίσω το γάτο ,το Σάμπη, με ένα κόκκινο κουδουνάκι και καθώς γυρίζει μέσα στο σπίτι να δίνει, μόνος του αυτός, εορταστική ατμόσφαιρα.
Για το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο δε θα σχολιάσω κάτι, γιατί διάβασα τόσα αλληλοσυγκρουόμενα, που ζαλίστηκα. Θα περιμένω και την ομιλία του πρωθυπουργού μας από την Κούβα και βλέπουμε...
Ετσι κι αλλιώς όλοι κάποτε πεθαίνουν και σημασία έχει τι λέει ο λαός σου και ουδόλως εμείς οι παρατρεχάμενοι.
Χάσαμε το δέντρο και αυτό το έχω εμπεδώσει καλά και ούτε να στενοχωρηθώ δεν μπορώ πια.
Ελπίζω το δάσος να στέκει στη θέση του. Κι ότι κι αν αυτό σημαίνει για τον καθένα μας, εγώ νιώθω χαρά,
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΓΑ