Η ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΛΗ

                                                                    

Από το ανοιχτό παράθυρο το φεγγάρι στέλνει την πανσέληνο επάνω στα πόδια μου.Τιποτα δεν αισθάνομαι ούτε χαρά ούτε λύπη, κοιτάω το γάτο, που κοιμάται ευτυχής και φαντάζομαι ότι κι ο άντρας μου στη Νεράντζα ήδη θα κοιμάται. Ο γιος μου δεν έχει γυρίσει από τη δουλειά, μοιάζει να εκτιμάει αυτό το συνεχές μου "πήγαινε -έλα" σπίτι -εξοχικό και μου δίνει φιλιά.
Ακόμη κι η κόρη μου, που είναι πιο δύσκολη, με φιλάει πολλές απανωτες φορές....
Τα παιδιά οσμιζονται πάντα την κακή εσωτερική μας διάθεση και είναι εδώ, όταν τα χρειαζόμαστε, με τη φυσική τους παρουσία! Ευτυχώς.
Ακόμη κι όσα έχουν "φύγει" παραμένουν εδώ.
Ο σουλτανος Ερντογάν τα έχει "παίξει" εντελώς. Προτιμάει να επαναφέρει τη θανατική ποινή (!)για να μην ταιζει τους πραξικοπηματιες ή απλά τους διαφωνούντες.
Για όσα έγιναν στην Τουρκία δεν θα μιλήσω, γιατί δεν γνωρίζω την αλήθεια ούτε ειδικεύομαι σε τόσο πολύπλοκες πολιτικές ερμηνείες.
Ο χρόνος θα δείξει και αργά ή γρήγορα όλα θα ταιριάξουν,σαν κομμάτια σε διεθνή και διαφορετικών συμφερόντων παζλ.
Μόνο θλίψη σου προξενουν τέτοια συμβάντα, σαν της Τουρκίας.
Αλλά και σαν της Νίκαιας της Γαλλίας. Αλλά μήπως και το κονταροχτυπημα Κλίντον εναντίον Τραμπ είναι καθησυχαστικο;
Οχι βέβαια.
Αν ζούσα στην Τουρκία και κάποιος με διάταζε να φοράω μαντηλα, αν και δεν το ήθελα, γιατί αλλιώς δεν θα είχα δουλειά, τι επιλογές, άραγε, θα είχα;
Αν πάλι ήμουν άνδρας και μου εταζαν εκτός από δουλειά και γυναίκα, τι άραγε θα ψήφιζα;
Το σίγουρο είναι ότι η Τουρκία θα αργήσει να πάει Ευρώπη, αλλά και η Ευρώπη δεν θα γίνει σύντομα η Ευρώπη των ονείρων μου και της δικής μου λογικής. Μπορεί και ποτέ.
Πώς μου είπε μια προισταμενη του ΟΑΕΕ :
-Η απλή λογική, κυρία μου,δεν ισχύει εδώ!
Τελικά η απλή λογική δεν ισχύει πουθενά, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει κοινή συμφωνία για αυτήν και επίσημη προστασία από και για τον καθένα.
Είναι, σαν την απλή αναλογική.
Ωραία ιδέα, αλλά δύσκολη επιλογή.
Σαν τη δημοκρατία, την ελευθερία και το σοσιαλισμο.
Απιαστες πραγματικότητες.Δυστυχως.
Προχθές, ένας φίλος, με τα γεγονότα στην Τουρκία, θυμήθηκε τη σύλληψη του το 1967 από τη χούντα των συνταγματαρχων.
-Φοιτητής στην ΑΣΟΕΕ ήμουν το 1967 και αριστερός στις ιδέες.
Όταν με πήγανε στη Μπουμπουλινας για ανακριση βγάλανε ένα φάκελο και μου καταλογιζαν διάφορες δήθεν αποδείξεις αριστεροσυνης.
Το πιο κουφό ήταν όταν ανέφεραν το εξής :
-Στις τουαλέτες της Ομόνοιας πηγαίνετε πάντα Αριστερά! Ποτέ δεξιά..
Και με φυλακισαν.
Ωραία ήταν η πανσέληνος του Ιούλη.
Εσείς όμως καλού κακού να προσέχετε πού κατουρατε.
Η πανσέληνος πάντα φωτίζει πολύ και φαίνονται όλα. Είναι σαν ήλιος!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ