ΡΟΥΦΗΞΕ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΥΓΟ ΣΟΥ!

                                          

Κοιμάμαι βαριά. Πώς το ξέρω; Μα αυτά που βλέπω είναι σίγουρα εφιάλτης.
Είμαι σε μια παραλία και κάνει κρύο. Οχι δεν είμαι στη Νεράντζα ούτε και σε καμία γνωστή μου παραλία. Εχει αέρα, κύμα και ο ουρανός γεμάτος μόνο βαριά σκούρα σύννεφα. Παντού κόσμος και μέσα και έξω της θάλασσας. Αν και κρυώνω, τουρτουρίζω από το κρύο, θα πρέπει να είμαι αόρατη, γιατί κανείς δεν μου δίνει σημασία, δεν με προσέχει ούτε καν με βλέπει.
Λες να είμαι στη Λέσβο, στη Χίο, στην Κω ή στη Σάμο: Ακούω φωνές στα Ελληνικά,αλλά και σε άλλες γλώσσες, μια βαβέλ γλωσσών, που συναντιώνται στον αέρα κι ύστερα χάνονται...
Στη θάλασσα βάρκες με πρόσφυγες από τη Συρία, το Ιράκ . Μετανάστες από όλο το κόσμο, Αφρική και Ασία, προσπαθούν να εισβάλουν στα σύνορα της Ελλάδας, για την ακρίβεια στην Ευρώπη.
Ανθρωποι, που πνίγονται, άνθρωποι, που σώζονται, άνθρωποι, που σπρώχνονται, πάλι προς τα πίσω, αλήθεια για πού;
Γέροι, νέοι και παιδιά. Ανθρωποι απελπισμένοι ή φοβισμένοι ή απηυδησμένοι ή απλά πεινασμένοι, που ρισκάρουν για μία ελπίδα, για μία ψευδαίσθηση, για μία πληροφορία, λάθος, σωστή, ποιος ξέρει:, για την ουτοπία μιας νέας αρχής, του παλιού "american dream", που τώρα πουλιέται και φοριέται πολύ , κυρίως από τη γείτονα χώρα Τουρκία, σε συσκευασία "Ευρωπαϊκού όνειρου", που για δώρο έχει τσίχλες, αφαίρεση τιμαλφών, χρυσών οδόντων , καθρεφτάκι με τη μόνιμη εικόνα του κου Σόιμπλε, και μια μη ανταλλάξιμη συσκευασία νόμπελ ειρήνης, για κάποιους ονειροπόλους ευαίσθητους, που αγωνίζονται να δώσουν το φιλί της ζωής σε ένα παγωμένο μικρούλη με την πεποίθηση ότι έτσι θα παραμείνουν Ελληνες, κυρίως άνθρωποι...
Μια ταμπέλα στην ακτή γράφει με μεγάλα γράμματα:
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ "ΣΕΝΓΚΕΝ" ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ 90 ΗΜΕΡΕΣ
Η Κωνσταντίνα εμφανίζεται στο όνειρό μου.Η Κωνσταντίνα, που πριν ήτανε Σύριζα και τώρα ,νομίζω έχει πάει στη ΛΑΕ.
-Ξύπνα., μου φωνάζει αυστηρά. Εφιάλτη, βλέπεις. Εμείς δεν είμαστε ρατσιστές. Κάποιο τρόπο θα βρούμε για να μην τους φυλακίσουμε όλους αυτούς σε κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για να μην τους δολοφονήσουμε είτε στη θάλασσα είτε στη στεριά. Για να μη γίνουμε ,σαν τις θλιβερές προβλέψεις σου.
Δεν την πιστεύω. Θέλω να την πιστέψω, αλλά δεν μπορώ.
Σκέφτομαι ότι εκείνη τουλάχιστον πρόλαβε και είδε εγγόνια, ταξίδεψε κάποτε στη Γένοβα και πίστεψε ότι η ζωή μας δεν θα γινει ίδια με τους εφιάλτες μας.
Μετά μπαίνω στη θάλασσα.
Οταν ο χριστιανός βλέπει την αθωότητα με βγαλμένα τα μάτια, πρέπει ή να δεχθεί να του βγάλουν τα μάτια ή να πάψει να είναι χριστιανός,λέει ο Αλμπέρ Καμύ στην ΠΑΝΟΥΚΛΑ .
Πνίγομαι.Πνίγομαι. Βοήθεια, Χριστιανοί...Βοήθεια άνθρωποι.
Υστερα ξυπνάω. Το δωμάτιο μου είναι παγωμένο κι εγώ έβλεπα πάλι εφιάλτη.
Μια ειρωνική φωνή μου ψιθυρίζει στο αυτί:
-ΡΟΥΦΗΞΕ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΥΓΟ ΣΟΥ...
ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΥΓΟ, ΦΥΣΙΚΑ!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ