ΕΣΕΊΣ ΤΡΑΓΟΥΔΆΤΕ ΠΟΙΗΣΗ;

                                                               

Όταν κάτι συμβαίνει με την υγεία σου, καλό είναι να το αντιλαμβάνεσαι άμεσα και να τρέχεις...
Έπειτα να βρεις θεραπεία , αλλά και τύχη!
Ποτέ δεν περίμενα να το παραδεχτώ αυτό, αλλά τελικά συμβαίνει κι όπως λέει κι ο Μπερτολ Μπρεχτ σε ένα του ποίημα :
-Για να ζήσεις, χρειάζεσαι τύχη.
Και φυσικά πρόληψη, μιας και :
-Καλύτερον το προλαμβάνειν, του θεραπεύειν!
Αυτά , σαν πρόλογος.
Στην εφημερία του δημόσιου νοσοκομείου γινόταν προχτές της κακομοίρας.
Πρώτα έπρεπε να πάρεις αριθμό προτεραιότητας και να περιμένεις καμία ώρα, όρθιος, γιατί οι καρέκλες δε φτάνανε για όλους, μέχρι να φτάσεις στο γκισέ, που οι υπάλληλοι {τρεις) σε ρωτούσαν :
-Τι συμπτώματα έχεις; για να σου δώσουν αριθμό προτεραιότητας για το γιατρό, που υπέθεταν, πως χρειαζόσουν. Ύστερα ουρά πάλι, όρθιος, στο γιατρό, πάνω από μια - δύο ώρες για να σε δει και να σου γράψει εξετάσεις.
Μετά μικροβιολογικό, ακτινολογικό, καρδιολογικο, υπέρηχοι, άλλοι αριθμοί προτεραιότητας, γραφείο ασθενών, γραφείο κινήσεως, όρθιος, πέρα - δώθε, δώθε - πέρα, αναμονή για αποτελέσματα, πάλι στο γιατρό, δεν ήταν αυτός ο κατάλληλος, σε άλλη ειδικότητα, σε άλλη, χάνεσαι στους διαδρόμους, ξανά βρισκεσαι, ξανά χάνεσαι, είσαι μπαιλντισμενος, άρρωστος, πας - έρχεσαι ανάμεσα σε ασθενοφόρα και καρότσια, με πιο ασθενείς, με πιο ανυμπορους,.με πιο γέρους τελικά (Είναι γεγονός γεμάτο ηλικιωμενους τα νοσοκομεία ) κι εσύ βλαστημάς την κακοτυχία σου και εύχεσαι, εύχεσαι να γενείς γρήγορα καλά και να γυρίσεις στο σπιτάκι σου.
Ο γιατρός με τη μεγαλύτερη ζήτηση είναι ο Ψυχίατρος. Ευτυχώς δεν τον χρειάζεσαι εσύ και σκέφτεσαι, πως αν οι άνθρωποι είχαν δουλειά και δεν τους είχε ρημάξει αυτή η ατελείωτη οικονομική κρίση, οι περισσότεροι δε θα χρειάζονταν ούτε ψυχίατρο ούτε ηρεμιστικα.
Ο μετανάστης από την Ινδία, που πονάει στο στομάχι, ονειρεύεται να φύγει για Αγγλία με τη γυναίκα του, γιατί εφτακοσια ευρώ το μήνα δε φτάνουν να ζήσεις στην Ελλάδα...
Κι εσύ σκέφτεσαι πότε θα φύγεις για Αγγλία κι ο ίδιος !
Ο γέρος, υπό κατάρρευση, στο βάθος του σκοτεινού διαδρόμου, σου εκμυστηρευεται, πως είναι άστεγος, που κάθε βράδυ διανυκτερευει και σε άλλο νοσοκομείο. Καλύτερα εδώ, παρά στο δρόμο, μουρμουριζει .
Σήμερα εδώ, αύριο πάω Ευαγγελισμό!
Εισαγωγή, εφτά ώρες μετά, το πόρισμα. Εδώ κι εσύ. Αυλαία.
Επίλογος
ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ
Εσύ δεν είχες καμία.
Εγω είχα μία.
Αγαπούσα
Μπερτολ Μπρεχτ
Η ποίηση δεν είναι ιατρική. Ούτε πολιτική, φυσικά... Αυτό είναι γνωστό. Προσφέρει, όμως, παρηγοριά κι αγάπη. Αγάπη, θαρρώ, ανιδιοτελή!
Καμία φορά η ποίηση γίνεται τραγούδι, όμορφο και αγγίζει ευκολότερα τις βασανισμένες μας ψυχές.
Τσεκ απ, συχνά να κάνετε, όσο κουραστικό κι αν είναι το σύστημα μας της υγείας.
Κι αν τραγουδάτε ποίηση ή και όχι, στις 21 του Μάρτη, την ημέρα της ποίησης, να έλθετε μαζί να τη γιορτάσουμε στις 7 μ. μ. στο θέατρο του Δημαρχείου Περιστερίου, με μελοποιημένα ποιήματα των ποιητών μας ΣΚΑΡΊΜΠΑ και ΚΑΒΒΑΔΊΑ.
Γιατι κι η θεραπεία της ψυχής είναι πολύ σπουδαίο πράγμα! Σας περιμένω.
ΒΙΒΉ ΓΕΩΡΓΆΚΑ