Έχουν περάσει εκατό χρόνια από
τότε και θα ΄λεγε κανείς, ότι η μνήμη «γέρασε» μαζί με τους ανθρώπους. Κι όμως,
νιώθω ότι το αίμα που χύθηκε δεν υπάρχει μόνο στις γενιές των Ελλήνων του
Πόντου, αλλά έχει περάσει στο dna
όλων των Ελλήνων.
Τόνοι μελάνης έχουν γραφτεί από
τότε, για τα αίτια που οδήγησαν στην Γενοκτονία των Ποντίων, αναλύοντας
λαθεμένες στρατιωτικές και πολιτικές επιλογές της εποχής ή συμφέροντα ξένων
παραγόντων, σε μια προσπάθεια εξόντωσης των Ελλήνων του Πόντου.
Παράλληλα, αναπτύχθηκε μια
πολιτική «εθνικής λήθης», στα πλαίσια της ειρηνικής συνύπαρξης των δύο λαών
Ελλάδος και Τουρκίας.
Ο πολιτικός κόσμος είχε
επιλέξει να ξεχαστούν τα πάντα, η ιστορική επιστήμη τα είχε θέσει στο
περιθώριο, η τέχνη έκανε δειλές αναφορές, μέσα από «περιθωριακές» εκδηλώσεις,
ενώ και η εκπαίδευση αδιαφορούσε για την ορθή αναφορά της Γενοκτονίας στα
βιβλία.
Αυτό, όμως, δεν άλλαξε την
αλήθεια, την ιστορία και τα γεγονότα που πραγματικά συνέβησαν τότε εκεί, που
είναι μια Γενοκτονία!
Η ιστορική, όμως μνήμη για ένα
λαό, αποτελεί κύριο παράγοντα για τη συγκρότηση και διατήρηση της συλλογικής
και της εθνικής του ταυτότητας και παράλληλα, ηθικό χρέος σε κάθε γενιά.
Γιατί, λαός χωρίς ιστορική
μνήμη, είναι λαός χωρίς εθνική ταυτότητα.-
Μιχάλης
Κακλαμάνος
Πρόεδρος
Πρωτοβάθμιας
Σχολικής Επιτροπής
Δήμου
Περιστερίου
Υποψήφιος
Δημοτικός Σύμβουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου