Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΓΝΩΣΕΙΣ και ΔΙΑΓΝΩΣΕΙΣ

                                                                   

Το 1981 είμαι νεαρή δικηγόρος, που ζει, εργαζομενη εκει, την τραγωδία του καμμένου( από το Δεκέμβρη του 1980) πολυκαταστηματος ΜΙΝΙΟΝ.
Δεν θα πω λεπτομέρειες για τότε, όχι σήμερα τουλάχιστον, αλλά, όσο δούλεψα σε αυτό το μαγαζί, λάτρεψα την εναλλαγή των υποθέσεων, τους πολλούς εργαζόμενους, την καφετέρια της ταράτσας, με θέα ολουθε γύρω, τον άντρα μου και έμαθα να πεισμωνω σε κάθε δυσκολία.
Λοιπόν ένα πρωί, που στο κεντρικό ταμείο του ΜΙΝΙΟΝ για κάποια δουλειά είχα πάει και τους τρεις υπαλλήλους καλημερισα, το βοηθό ταμείου, την ταμια, που από το χωριό μου ήταν, και τον προϊστάμενο του ταμείου, σαράντα και κάτι χρόνων,θα ήταν τότε, καλός, πραος κι ευγενικός, που όλοι οι προμηθευτές, που με την πυρκαγιά αργούσαν να πληρωθούν,τον πιεζαν συνεχώς λες κι ήταν τραπεζίτης ή το " καλό" μας ΔΝΤ, καλημέρα μου απάντησαν κι εκείνοι και τότε, σαν σε όραμα, τον προϊστάμενο του ταμείου νεκρό τον είδα σκεπασμενο με λουλούδια μες σε μια κάσα!
Αγριευθηκατε,ωστόσο;
Σκεφτείτε εγώ, που σε φυγή τραπηκα φοβισμένη, πως το μυαλό μου έχανα...
Το μεσημέρι μετά την κουραστική του τη δουλεια ο καλογνωμος εκείνος συνάδελφος στο σπίτι του,σα γύρισε για να ξεκουραστεί, έφυγε πρόωρα από ανακοπή καρδιάς.
Τι θα είχε γίνει, άραγε, αν του είχα πει ότι προέβλεπα το θάνατο του;
Μάλλον τίποτα. Σίγουρα θα με είχε πάρει για τρελή.
Τον Ιούνιο του 2009 με τη Γεωργία, τη φίλη μου, στο Σύνταγμα, σαν φτάναμε, απόγευμα με ήλιο, δίπλα σε ξενοδοχείο πολυτελείας, πέσαμε, μούρη με μούρη, με το Γιωργάκη Παπανδρέου και τον κίνδυνο το μέγα, επειδή διαιστανθηκα, της είπα αμέσως :
-Αν μας κυβερνήσει αυτός ο άνθρωπος, η χώρα κινδυνεύει...
Και δυστυχώς κι η πρόβλεψη αυτή βγήκε σωστή.
Στη ζωή, όμως, των ανθρώπων θλιβερες ή και χαρούμενες προβλέψεις παρόν δε φτιάχνουν ούτε μέλλον δημιουργούν.
Τις καταστροφές, τις κρίσεις, τις παράνομες εξορυξεις, τις οικολογικές καταστροφές δεν τις προλαβαίνουν οι μάγοι και τα μέντιουμ, αλλά άνθρωποι επιστήμονες,πρωτοπόροι, επαναστατικοι, ακέραιου χαρακτήρα και φυσικά ανθεκτικοι.
Ούτε πλανηταρχες ούτε δικτατορες ούτε έμποροι όπλων.
Αν είναι, όμως, γιατροί είτε πραγματικοί ή της καρδιάς, τότε καλή είναι και η δική τους διάγνωση, γιατί με μια συνταγή τους, ένα καλό λόγο, έναν εξαίσιο στίχο το χαμόγελο μας φέρνουν πάλι στις καθημερινές μας τραγωδίες.
Κι είναι κι οι άλλοι οι πολλοί, που απλά κάνουν τη δουλειά τους, σε όλο τον κόσμο, σε ένα σχολείο , σε ένα ταμείο, σε ένα αμπέλι, σε ένα χωριό!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ
Υ.Σ. Στη Γεωργία, τον Κυριάκο και τον παππού Θόδωρο, που τους χάσαμε αυτή τη βδομαδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου