ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

                                                                   

Σήμερα του Αγίου Φανουριου, του αγαπημένου Αγίου της μητέρας μου.
Στο Βέλο Κορινθίας θα έχει πανηγύρι, εκεί που πηγαίναμε πάντα με τη Ρίτα, τη Λίτσα, την Πόπη, τη Λίτσα κι αγοράζαμε παρεο, απομιμησεις τσάντας σινιε ή απλά ποτηροπανα.
Χθες βράδυ αποχαιρετησαμε τη Μαρία, την κοπέλα του γιου μου,που πάει στη Σκωτία για διδακτορικό
Τη δική μας Μαρία, που σε λίγο θα γίνει των άλλων.
Στην παραλία της Νεραντζας, όλο τον Αύγουστο, γνωρίστηκα με όλα τα παιδιά.
Την Εύα, τη Μαρία, τη Μαρία -Αγάπη, την Καλια, το Διομηδη, το Γιάννη, το Στέφανο, τον Αλεξανδρο, το Θοδωρή και φυσικά τον Αντώνη.
Απόλαυσα συζητήσεις, αστείες και σοβαρές, ψαρέματα, χωρίς ψάρια, πολλές τσουχτρες, σε απόχες και κουβαδακια, αγκαλιές αδολες κι αιφνιδιες, φιλιά νόστιμα από την αλμύρα της θάλασσας.
Ακόμη κι αν τύχει να τα μαλωσω για κάτι, τα παιδιά δεν κρατάνε κακία, γιατί γνωρίζουν πόσο πολύ τα αγαπώ.
Πολλοί βαριούνται τα παιδιά, όταν κάποτε γκρινιάζουν, όμως, μήπως, εμείς δε γκρινιάζουμε συνεχώς;
Τα παιδιά είναι υπέροχα και περιπετειωδη ακόμη κι όταν σκάβουν την κοινή παραλία της Νεραντζας.
Συνάντησε τα παιδιά, αν μπορείς!
Σήμερα είπα να αποφύγω τα δυσπεπτα και τα αδιέξοδα.
Αχ.Αχ. Ποσο γρήγορα περνάει η ζωή μας με σακούλες σκουπιδιών και μικρά ορνιθοσκαλισματα στο διαδίκτυο ή στο χαρτί...
Ποιος βάζει τόσες φωτιές στη χώρα μας και στα μπατζακια μας;
Ποιος, επιτέλους, θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα τις σβήσει;
Ποιος θα φέρει ψωμί στο τραπέζι και τα παιδιά πίσω στο σπίτι μας;
Ποιος θα φέρει χαρά στη μαραμενη μας καρδιά;
Πολλά ζητάω, ε;
Λοιπόν, Μαρία μου, καλό σου ταξίδι και καλή τύχη και καλή προκοπή.
Σου δίνουμε μαζί και την αγάπη μας και εσύ ξέρεις.
Αυτά τα κύτταρα, που θα μελετας, να τα προσέχεις καλά.
Με αυτά δημιουργήθηκε κάποτε η ζωή, γιαυτό κι αξίζουν!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ