ΜΑΡΚΑΡΗΣΕ ΔΥΟ (Mark Twain)

                                                                 

Aυτές τις μέρες δίνει και παίρνει ο Αμερικανός ο συγγραφέας Μαρκ Τουαίην, ψευδώνυμο του αληθινού ονόματος του, Σάμουελ Λανγκχορν Κλέμενς (1835-1910), υπέροχου αφηγητή ιστοριών από τις αρχές του 19 ου αιώνα ,στην αμερικάνικη επαρχία και ύπαιθρο,κυρίως δίπλα στον ποταμό Μισισιπή,σε εποχή δουλείας και όχι μόνο, ιστοριών λατρεμένων στα παιδικά μου χρόνια, με τον Τομ Σώγερ, τον Χωκ Φιν ,τον Πρίγκιπα και Φτωχό και τόσες άλλες, που διακρίνονται ακόμη και σήμερα για το χιούμορ τους, την ομορφιά της απλότητας, εκείνης της εποχής ,και τα πολλά αποφθέγματα του συγγραφέα τους , που αν και ατύχησε να ζήσει φτωχός, σαν παιδί, ευτύχησε να γίνει αργότερα και πλούσιος και διάσημος. Βέβαια, ο Μαρκ Τουαίην δεν τα πήγαινε και τόσο καλά με τις οικονομικές του επενδύσεις και είναι γνωστό ότι είχε χάσει σχεδόν όλα του τα χρήματα σε λάθος επιλογές(σαν τη χώρα μας,δηλαδή). Ισως ούτε ο ίδιος ,λοιπόν, δεν εφάρμοζε το "μαρκάρησε δύο" του ψευδωνύμου του και έριχνε συχνά -πυκνά το ποταμόπλοιο της ζωής του σε ξέρες...
Ας είναι. Το κείμενο μου αυτό εγκαινιάζει τη σελίδα μου με την επωνυμία " Η Τσιτσικα ΚΙ ΕΓΩ" κι ελπίζω κι ευχομαι τόσο η Τσιτσίκα, όσο κι εγώ να βρίσκουμε κάθε τόσο κάτι ενδιαφέρον, πρωτότυπο, ευχάριστο ,χιουμοριστικό ή απλά συμπαθητικό να μοιραστούμε μαζί σας, αν κι εσείς θελήσετε να ανταποκριθείτε φυσικά.
ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ,ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, συμβούλευε ο Μαρκ Τουαίην και πραγματικά αμφιβάλω ,αν θα βρω ποτέ τα χρήματα και τα μέσα να εκδώσω τα κείμενα μου, τα ποιήματα μου και τις εν γένει σκέψεις και απόψεις μου και έτσι η μόνη αλήθεια είναι ότι καλύτερα να σε διαβάζει κάποιος στο διαδίκτυο παρά καθόλου...Τουλάχιστον η δικιά μου αλήθεια κι όχι αυτή του κου Κικίλια της Ν.Δ...
ΟΙ ΦΗΜΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΜΟΥ ΕΊΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ, είπε κάποτε ο Μαρκ Τουαίην και πρόσφατα ο κος Ευκλείδης Τσακαλώτος,χρησιμοποίησε το ίδιο, υπονοώντας ότι δεν πέθανε ακόμη πολιτικά...
Και στον κο Κικίλια και στον κο Τσακαλώτο θα ήθελα να τους θυμίσω κι άλλο ένα γνωστό απόφθεγμα του ίδιου συγγραφέα:
"Απόφευγε ανθρώπους, που προσπαθούν να μειώσουν τις φιλοδοξίες σου. Οι μικροπρεπείς άνθρωποι πάντα το κάνουν αυτό. Αλλά οι πραγματικά μεγάλοι, σε κάνουν να αισθανθείς ότι κι εσύ μπορείς να γίνεις μεγάλος."
Αυτό θα κοιτάξω να εφαρμοσω...
Είμαι πάλι στη δευτέρα δημοτικού και πλησιάζει Ανοιξη ,σαν τώρα. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τον Τομ Σωγιερ, του Μαρκ Τουαίην, ξανά και ξανά, από ένα μισοφαγωμένο βιβλίο, τόσες φορές ,που στο τέλος το μαθαίνω απέξω...Πότε είμαι ο Τόμας και πότε η Μπέκυ και πότε ο Χωκ Φυν και πότε η θεία ,η εξαδέλφη κι όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες. Από τότε αγάπησα τη συκομουριά κι ευτυχώς φύτεψα μία στη Νεράντζα να μου θυμίζει το παιδί, που με κόπο διατηρώ μέσα μου.
Αν κάποιο απόφθεγμα του πρόσφατα από τους πολιτικούς μας χρησιμοποιημένου συγγραφέα έπρεπε να πω ακόμη είναι τούτο, από το βιβλίο ιστορίες του Τομ Σώγερ από το κεφάλαιο με το βάψιμο του φράκτη της θείς Πόλυς:
Εργασία είναι κάθε τι, που το σώμα είναι υποχρεωμένο να κάνει, ενώ παιχνίδι είναι ότι δεν είσαι υποχρεωμένος να κάνεις, αλλά το θέλεις και το κάνεις.
Λοιπόν το γράψιμο είναι το παιχνίδι μου εμένα και να είστε επιεικείς μαζί μου. Μέχρι την άλλη τη φορά σας χαιρετώ .

ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ