ΘΕΑΤΡΟ,ΠΟΙΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΘΕΑΤΡΙΝΟΙ!

                                                        

Σάββατο πρωί και στη Νεραντζα βγήκε ο ήλιος. Μετά το μαγείρεμα βγαίνω για βόλτα και για να πάρω λίγα ψώνια στο δικό μας σούπερ μάρκετ. Ο ιδιοκτήτης μόνο που δεν με αγκαλιάζει από χαρά. Πάει πάνω από μήνας, που απουσιαζω... Με το ζόρι κρατιεμαι,μου λέει, και το παράπονο του είναι μεγαλύτερο από την οργή του σε αντίθεση με εμένα, που η αγανάκτηση μου,θαρρεις, θα σηκώσει θεριεμενα κύματα στην παραλία.
Για φαντάσου, σκέφτομαι, να γυρίσουμε στη δραχμή (προτιμότερο κατά τον καθηγητή κο Λαπαβιτσα) και να μην μπορούμε να αγοράσουμε αλεύρι σκληρό , που φτιάχνει ψωμί , γιατί αν μας ξεσκιζουν με το ευρώ, θα μας ξεφτυλισουν,επίτηδες κιόλας,με την αυθεντική δραχμουλα.
Ποιος φταίει όμως που η Ελλάδα παράγει μόνο αλεύρι μαλακό και ποιος τιμωρήθηκε για όλα τα κλειστά μας εργοστάσια;
Με ποιο προσωπικό, δημόσιο, θα περάσουμε το Ρουβικωνα, καλέ;
Με ποιο πολιτικό δυναμικό θα πούμε :
ΗΛΘΑ, ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΝΙΚΗΣΑ,
βρε;
Και με ποια τάξη θα μπούμε μπροστά για να ξαναδιεκδικησουμε το :
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ, μωρέ;
Τα δάνεια των κομμάτων, άμα τα κάνουμε δραχμές, θα τα πληρώσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, άραγε, γιατί εγώ τα δικά μου και νεκρή ακόμα θα τα πληρώσω.
Σας έχω σιχαθει να μας σώζετε συνεχώς για να βολέψετε το σαρκιον σας και την εκάστοτε αυλιτσα σας.
Αυτά.
Οι δύο τελευταίες θεατρικές παραστάσεις, που είδα, αξιόλογες και οι δύο, ήταν :
Το ΛΕΝΤΣ, στο Στούντιο Κυψέλη και
ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ, στο θέατρο FAUST!
Το πρώτο αναφέρεται στο Γερμανό ποιητή ΛΕΝΤΣ (έζησε την ίδια εποχή με το Γκαίτε) και την πορεία του στην τρέλα, ενώ το δεύτερο είναι η παρουσίαση σε θέατρο τεσσάρων κειμένων του Ελληνα ποιητή του μεσοπολεμου Ν.Λαπαθιωτη, ο οποίος αυτοκτόνησε το 1944.
Ωραίο το θέατρο αρκεί να παράγει πολιτισμό, αλλά βγάζει άραγε τα προς το ζην όλων των συντελεστών του;
Φοβάμαι, πως στην πλειοψηφία του,σήμερα, ΟΧΙ.
Θα λυνοταν, άραγε, το θέμα των ελληνικών θεάτρων, αν γυρίζαμε στη δραχμή;
Στα αλήθεια τρελαίνονται όλοι οι ποιητές ή όλοι αυτοκτονουν;
Ασφαλώς ΟΧΙ!
Ο πολιτισμός, το έχω ξαναγράψει, ανήκει στο εποικοδομημα, δηλαδή στις ανάγκες της κάθε κοινωνίας, που έχει επιλυσει τα βασικά προβλήματα της ύπαρξης, διατήρησης και ανάπτυξης της. Ψωμί παιδεία υγεία, ελευθερία, δηλαδή.
Λυπάμαι που θα το ξαναπώ, αλλά η Ελλάδα είναι περίπου στην ίδια απελπιστικη κατάσταση πτώχευσης, υπερχρεωσης, υπαναπτυξης, ωχαδελφισμου και αδυσωπητης φαντασιοπληξιας, όπως, όταν ξεκίνησε αυτή η κρίση.
Γιωργάκη , ακούς; Που μου ξαναγυρισες για να μας ξανακανεις τη φτωχοζωη μας ποδήλατο...
Ωραίες οι θεατρικές παραστάσεις κι ευχαριστώ όλους τους συμμετέχοντες για τις καλές τους πάντα προθέσεις. Σπουδαίοι κι οι ποιητές, ακόμη κι αν τρελάθηκαν ή αυτοκτονησαν, γιατί είναι το έργο τους, που κρίνεται και συνεχίζει να ζει μετά το θάνατο τους.
Αυτοί, όμως οι λογής -λογής πολιτιοθεατρινοι σωτηρες και θαυματοποιοι :
ΟΥΣΤ, επιτέλους. ΣΚΑΣΜΟΣ!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ