Η ΜΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

                                                                               

Σήμερα βρέχει. Βροχή ποτιστικη, αν και φέτος δε φυτεψαμε τίποτα στη Νεραντζα. Αγραναπαυση...Η απλά η απαγοητευση του ερασιτέχνη κηπουρου!
Η Ελένη της Ρούλας γέννησε κοριτσάκι και να της ζήσει! Ευλογία τα παιδιά κι ευχή για όλους και για μένα ασφαλώς πολλά εγγόνια...
Η φίλη μου η Μιτσα κοντεύει ένας μήνας που πήγαν στο χωριό του άντρα της στη Λακωνία. Θες οι ελιές, μικρή η παραγωγή μου είπε φέτος, θες η ξυλοσομπα, που ζεσταίνει και μαγειρεύει συνάμα, θες κι ο σκύλος τους ο Ιζαρ, που κόβει βόλτες στις εξοχές , μετράω μέρες πότε η Μιτσα από το χωριό επιτέλους θα γυρίσει.
Οι γονείς της Μιτσας , σαν ήτανε παιδί, μετανάστες εζησαν στη Γερμανία, σχεδόν μια ολακερη ζωή. Κι εκείνη κοντά στους θείους της σχολείο πήγαινε ελληνικό, τη γλώσσα της να μάθει κι εμένα φίλη κολλητή της είχε και τότε, αλλά και τώρα.
Τώρα, που τα παιδιά μας ξανά μεταναστευουν και ξένα γίνονται κι εμείς θα μεγαλώσουμε, σα δικά μας άλλα παιδιά , προσφυγοπουλα, που η τύχη ή η ατυχία τους τα έφερε εδώ, θυμάμαι συχνά την αγωνία , που είχε η φίλη μου, ζωντας χώρια από τους γονείς της και πως στα δέκα πέντε χρόνια της όλα τα παράτησε εδώ για να πάει να μείνει πια μαζί τους.
Όποιος νομίζει, πως η μετανάστευση, η προσφυγια κι η παγκοσμιοποιηση εξηγούνται απλά και επιλυονται ρηματικα, ρομαντικά ή διεκπεραιωτικα βαθιά είναι νυχτωμενος.
Ποτέ δεν θα ξεχάσω τα ρούχα, που έστελναν οι γονείς της στη Μιτσα κάθε τόσο από τη Γερμανία. Και πιο πολύ, που μέσα ξεχωριστά ένα μικρό πακέτο με ρούχα δώρο ήταν πάντοτε για εμένα....
Μετά το σχολείο, εκεί στην εφηβεία, τις μίνι φούστες εκ Γερμανίας φοραγαμε και βόλτα κάναμε κορδωτες, στο νυφοπαζαρο του Περιστερίου , εκεί που σήμερα ο δήμαρχος μας στήνει σε γιορτές και επετειους, φιέστες, παρατες και συναυλίες.
Σαν χθες τα αγόρια μας σφυριζανε, ενώ σήμερα κορίτσια κι αγόρια με δυσκολία πια μιλιουνται ή τουλάχιστον έτσι εμένα μου φαίνονται, πως περνάνε τον καιρό τους αχαρα κι άγευστα, μες στα διαδικτυακά τους τα παιχνίδια.
Ο Τραμπ ακόμη τα δόντια του δεν έδειξε και έτσι θέλουμε δεν θέλουμε ένα welcome από σεβασμό στην πλεοψηφια του μέσα από τα δόντια θα του πούμε.
Το ΔΝΤ δε το γλιτωνουμε κι εύχομαι ως δια μαγειας να σκιστουν και άχρηστες να πέσουνε όλες τις Κριστιν Λαγκαρντ οι πανάκριβες οι τσάντες.
Τα πορισματα της βουλής μας για τα θαλασσοδανεια των κομμάτων και των μιντια θα λένε διάφορα, ανάλογα την έκθεση ιδεών ποιος γράφει κι υπογράφει , αλλά ο παρανομαστης ίδιος κοινός για εμάς :
Ευρώ δεν πρόκειται να δούμε επιστροφή από τα δάνεια αυτά ότι πόρισμα κι αν πάρει τα εύσημα μας!
Η Μιτσα θα γυρίσει από το χωριό , όπου να 'ναι, κι εγώ είμαι εδώ και τηνε περιμένω κι έχει ο καιρός γυρίσματα γιαυτό κι εγώ κι εσείς πολλά και όχι πρεποντα υπομενουμε.
Σήμερα βρέχει, αλλά δεν μπορεί θα σταματήσει.
Μίνι φούστα δε φοράμε πια , αλλά έξω πάλι θα βγούμε.
Αν θέλετε ακολουθείστε μας.
Αν, όχι, εσείς ξαναχαμενοι!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ