ΠΕΡΛ ΜΠΑΚ

                                                                  
 
  Σαν ήμουν παιδί, ονειρευομουν να μεγαλώσω και να γράφω ιστορίες αληθινές , υπέροχα ζωντανές , που ακόμη κι αν εσύ δεν ταξιδεύεις, να σε ταξιδεύουν αυτές σε μέρη μακρινά ή εντελώς κοντινά, οικεία είτε και παράξενα, περιπετειωδη, συγκινητικα, αγαπησιαρικα, επικίνδυνα και τρικυμιωδη, ανθρώπινα και φιλικά, ακόμη και ταξίδια σε άλλους κόσμους και άλλους πλανήτες.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ήθελα να γίνω μια ΠΕΡΛ ΜΠΑΚ, που οι ιστορίες μου θα συντροφευουν τις κρύες μέρες, τις μοναχικες ψυχές, τους καθημερινους ονειροπολους, όλους τους εραστές της ζωής και της περιπέτειας.
Φυσικά δεν έγινα.
Καλή δικηγόρος μπορεί να υπήρξα, καλός παρατηρητής της πραγματικότητας, ίσως, αλλά από τα άλλα, να μαγευω με λέξεις τα πλήθη, ούτε κατά διάνοια.
Ίσως γιατί τα πλήθη δεν μαγευονται πια από λέξεις, ακόμη κι από λέξεις χαρισματικες και μεγαλεπηβολες...
Θέλουνε πράξεις , αποδείξεις και αλλαγές κι ελάχιστα συγκινουνται από τα κύματα της θάλασσας κι ας λυσσομανανε στις ακτές ούτε από το λευκό χρώμα του χιονιού κι ας μοιάζει αθώο ούτε από υποσχέσεις κι εξαγγελίες, που είναι άλλο ένα παραμύθι για να φοβάσαι τον κακό λύκο.
Όταν χάνεις, απλά έχεις χάσει. Τις σκέψεις σου, τις ώρες σου, τον κόπο της ζωής σου, το παρόν.
Η ΠΕΡΛ ΜΠΑΚ δεν μπορεί να σε βοηθήσει να βρεις ένα καινούργιο δρόμο. Αυτόν τον βρίσκει κανείς μόνος του, αν είναι αρκετά δυνατός, ικανός, τυχερός κι αποφασισμένος να προχωρήσει
Να ξυπνήσει αύριο, σε μια άλλη μέρα χωρίς λάθη και μάλιστα τα λάθη του παρελθόντος.
Γιατί σας τα λέω σήμερα αυτά;
Μα γιατί το Κυπριακό αργεί να λυθεί ακόμα, όπως θα μπορέσει τέλος πάντων κάποτε, ελπίζω, να λυθεί.
Γιατί η δεύτερη αξιολόγηση αργεί ακόμη και δεν ξέρω, ποιος και τι φταίει γιαυτό.
Γιατί αντί να πάρουν πρόσφυγες οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες θα μας "πασαρουν" πίσω και άλλους και αφού οι δικές χώρες τους δεν τους παίρνουν πίσω με τίποτα θα περιμένουμε την εξαδελφη της Αριαδνης να τους σκεπασει με χιόνι, όπως και τους Ελληνες άστεγους.
Ο φίλος μας ο Χρήστος πάντως κηρυξε σήμερα την ίδρυση της πολιτιστικής μας ομάδας. Τις λεπτομέρειες εν καιρώ...
Μπορεί η τέχνη κι η λογοτεχνία να μη σώζουν τον κόσμο, μπορεί, όμως, να δώσουν χαρά σε εμάς.
Και ποιος ξέρει;
Μπορεί λίγη χαρά και σε εσάς.
Ούτε η ΠΕΡΛ ΜΠΑΚ δεν θα αρνείτο συμμετοχή στη χαρά.
Εσείς;
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ