ΤΟ ΈΚΤΟ ΞΎΠΝΗΜΑ

                                                                     

Ξυπνάω. Πρωί. Τόσο πρωί, που δε το συνηθίζω. Στο ραδιόφωνο, μόλις το ανοίγω, παίζει το τραγούδι σε στίχους του Οδυσσέα Ελύτη: Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα, με τη φωνή της Ντόρας Γιαννακοπουλου.
Σα σήμερα γεννήθηκε ο βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας μεγάλος ποιητής μας, που μας άφησε το 1996.
Πιο φτωχούς; Έτσι κι αλλιώς πάντα φτωχοί είμαστε.
Γιατί ξυπνάω πρωί τώρα τελευταία; Εγώ η γνωστή καλουπναρου;
Ποιος ξέρει; Η ώρα, που άλλαξε; Η σοβαρή ασθένεια της εξαδέλφης Άσπας; Το πολύωρο χειρουργείο του γιου μου; Η τράπεζα, που και μια μέρα να αργήσεις τη δόση σε παίρνει τηλέφωνο; Η ανθρώπινη βλακεία, που σαν το σύμπαν, όπως έλεγε ο Αϊνστάιν, δεν έχει τελειωμό;
Ποιος αλήθεια να ξέρει; Τι θα γίνει με όλα τα σοβαρά θέματα της χώρας , αλλά και της ανθρωπότητας;
Ακόμη κι αν μαντεύεις κάποια πράγματα, πώς μπορείς εν τέλει να παρέμβεις ζωτικά στις εξελίξεις, όντας απλά ένας συνηθισμένος "ανθρωπάκος", περιφραγμένος μέσα στον κύκλο;
Το μετέωρο κύκλο της ζωής σου...
Εδώ που τα λέμε το κρεμμύδι έπρεπε να το σωταρω κι όχι να το ρίξω έτσι κομμάτια μέσα στο φαγητό, Λάθος μου. Και τώρα, που το βλέπω ,είναι αργά να του αλλάξω τη νερό βραστη πορεία του.Ετσι γίνεται συνήθως. Οι επιλογές μας, μικρές -μεγαλες, μας ακολουθούν και προδιαγράφουν το μέλλον.
Ο διπλανός νεαρός Χ., εκεί στο νοσοκομείο, πληρώνει μια επιπόλαιη επιλογή του με μια βαριά αναπηρία...
-Στο καλό , Παναγιώτη, φώναζει, στο γιο μου , καθώς τον χαιρετάμε. Είσαι καλό παλληκάρι. Σιδερένιος. Χάρηκα, που σε γνώρισα...
Ξυπνάω πρωί. Τι με έχει πιάσει, δε ξέρω.Λες και φοβάμαι, μήπως τελειώσει η μέρα, η ίδια η ζωή.
Ο Τζο Νεσμπο, ο Νορβηγός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, περιγράφει σε κάποιο του βιβλίο, τα πέντε ξυπνήματα:
Το πρώτο να ξυπνάς ετοιμοπόλεμος, το δεύτερο να ξυπνάς μοναχικός, το τρίτο να ξυπνάς με άγχος, το τέταρτο με τάσεις φυγής και το πέμπτο να ξυπνάς με ευχαρίστηση.
Να πιστεύεις ακράδαντα πως ο.τι κι αν συμβεί κι αυτή τη μέρα την ευτυχία ,δε μπορεί, θα τη βάλεις στο τσεπακι...
Ωραία τα γράφει. Μου αρέσουν, όσοι καταφέρνουν να γράφουν είτε εξαίσια ποιήματα είτε πιασιαρικες αστυνομικές ιστορίες.
Μονάχα, που θαρρώ, ξέχασε να περιγράψει το ΈΚΤΟ ΞΎΠΝΗΜΑ, που είναι το δικό μου:
Το ξύπνημα στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΑ!
ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΚΑ