Στην παραλία

                                                       


 Ο Θόδωρος κουρεύει το χορτάρι του κήπου κι έτσι κατέβηκα μόνη στην παραλία. Όλοι, για κάποιο λόγο, οι φίλοι λείπουν. Άλλοι Αθήνα, άλλοι αλλού. Ο μικρός Ιάσονας περνάει με τον παππού και τη γιαγιά για την παραλία. Μου στέλνει φιλιά. Τα παιδιά είναι ανιδιοτελή... Αυτό το έχω ξαναπεί. Ο κύριος, που ξεπλενεται στη ντουζιέρα, λες και πρέπει να γδαρει το δέρμα του! Έτσι κι αλλιώς το νερό της Νεράντζας βρωμάει πάντα και ειδικά τον Αύγουστο. Τις καθημερινες έχει λίγο κόσμο. Δεν ξέρω, αν φταίει η συνεχιζόμενη κρίση κι αφραγκια ή η πολλά υποσχόμενη κυβερνητική οικονομική ανάπτυξη, που έστειλε τον κόσμο σε γκλαμουρατες παραλίες για ολονύχτια by nights κι εδώ είμαστε, σαν σύναξη ΚΑΠΗ διανθισμενοι με λίγα παιδιά, που αγωνίζονται ενάντια στο χρόνο, που ετοιμάζεται να "ξεσκίσει" στο σύντομο μέλλον και τις δικές τους τρυφερές σάρκες, μιας και οι δικές μας δεν προσφέρονται και για πολύ αφαίμαξη πια.
Ο καφές μου καλός, όσο ακόμη έχω να τον πληρώνω φυσικά, και η εναλλαγή φρέντο με espesso με βοηθά να νομίζω ότι διατηρώ ακόμη το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης...
Τα ντουλάπια μου θέλουν όλα καθάρισμα. Ποιος είπε ότι στην εξοχή έχει λιγότερη σκόνη από την Αθήνα; Τρίχες. Η, όπως έγινε της μοδας:Fake news!
Αφού τα παιδιά μας δεν έρχονται, γιατί να σκαζω για την παραπανίσια σκόνη;
Για το γάτο το ΣΑΜΠΗ;
Θα μου πεις είναι κι ο άντρας μου, αλλά εκείνος δύσκολα μένει ικανοποιημένος. Συνεπώς;
Οι ντόπιοι δίπλα μου, στο καφέ της παραλίας, συζητούν περί αδιάφορων κι ανωδυνων θεμάτων. Οι εκλογές έχουν τελειώσει. Ο Αλαιν Ντελον είναι ένας γέρος ηθοποιός κλεισμένος στο σπίτι του, που, όπως διαβαζω τον θυμήθηκαν και τον κάλεσαν σε ένα προσεχές φεστιβάλ διεθνούς σινεμά και αποφάσισαν να τον βραβεύσουν για το σύνολο της επαγγελματικής του καριέρας.
Κι ο Τζέιμς Ντιν είναι από καιρό πεθαμένος.
Άλλοι έγραψαν αυτοκτόνησε, άλλοι ότι πέθανε σε τροχαίο... Ποιος ξέρει;
Τους ηθοποιούς, τους ποιητές και τους μεγάλους έρωτες τους θυμούνται συνήθως μετά θάνατο.
Γιατί, άραγε;
ΒΙΒΉ ΓΕΩΡΓΆΚΑ